БЛІСКУ'ХА ж. Трава, якую цяжка касіць. Бліскуха толькі на балоце расьце, сярод харошай травы. Як ты яе не касі, блішчыць усё раўно на пакосе. ІІаглядзі назад на сенакош — стаіць уся, каса яе не бярэ. БСУЕЦ м. Яйка-мацак. У мяне боец выбіў тры яйцы. БУ'БАЧКД мн. Ягадкі. Бубачкі такіе чорные бываюць, як бэз цьвіце, іх, кажуць, як даць, вельмі любоу бывав. БУ'КІПІ выкл. Воклік, якім падбухторваюць да бою бараноў. Малому дзіцяці паманіваюць «Букіш, букіш!» I барана, калі паманіваюць, тожа гавораць. I бычка, калі ад цыцкі аднімеш, каленам у лоба даш: «Букіш», ды вельмі ж б'ецца патом. БУ'СЕЛ м. Бусел. Раней казалі, як першы раз бусла бачыш, то трэба грошы ў кармане пакратаць, да грошы будуць заўсегда. ВАЗЮФ м. Вознік. ВАЛАСНЯ' ж. Лёска. ВАРГО'ЛЫ мн. Толькі ў выразе: Што ты варыш? — Варголы. У суседа жонка паехала, a ён i кажа, паглядзі, што я вару.— Варголы! Я гляжу, а там кіпяцень... ВО'ПРАМЕЦЬ ж. Эпілепсія. Як хто кіне, калі трэба паставіць, кажуць: «Нашто кінуў, каб цябе кінула.вопрамець!» ВЫТАНШЧЫНА ж. Гасцінец пастуху ў дзень першага выгану жывёлы. Калі пастух кароў выганяе першы дзень, яец даюць яму, сала, грашэй назьбіраюць — выганшчыну даюць. ВЫТАРЫНА ж. Выжарына; дрыгва. Выгарына — балота, дзе весь торф выгарэў i дна няма. Мохам вверху зарасце i прорвы палучаюцца. Дзе стаіць вада сярод балота, эта выгарыны, выгары. ВЯРЭ'НЯ эю. Торбачка ў пастуха з лыка. Павесіць вярэню на плоце [ён у хату не насіў] i людзі знаюць, дзе пастух. Казалі, у каго вярэня залегла [зазімавала], той памрэ. Дзе вярэня зазімуе, ілі прыбытак, ілі ўбытак будзе. ГАРУТІІЧЫ прым. Гаротны. У мяне маці даўней, як пралі, толька гарушчые песні пела. Такіх цяпер не пяюць. ГНАЯ'УКІ I мн. Шампіньёны. ГНАЯ'УКІИ мн. Бакавыя дошкі ў возе для перавозКІ гною
Дадатковыя словы
бецца, бубачкд, букіпі, гнаяукі
5 👁