Вл Д. Лабпо 3 ЛЕКСІКІ в. ЦІТВАДУХАВІЦКАГАРАЁНАПрыведзеная ніжэй лексіка запісана ў 1975 г. у Пухавіцкім раёне Мінскай вобласці. Сюды ўвайшлі словы, якія не зафіксаваны ў дыялекталагічных працах па дадзенай тэрыторыі, патрабуюць удакладнення, або з'яўляюцца толькі паказчыкам пэўнага фальклорна-этнаграфічнага тэксту. АБА'БЕЦЬ зак. Аблупіцца, пачырванець, зморшчыцца. A каб цябе нос абабеў! АБІВА'НІК м. Гладыш без верху. Як паб'ецца гладыш, абрэжуць верх чым-нібудзь i кажуць абіванік. АБМО'Л м. зневаж. Балбатун. АДСКО 'К I м. Тое, што вылучаецца сваім ростам, памерамі i г. д. Бывав пасеюцъ роуненька, а адно вытаркнецца вялізазнае, эта аде кок. АДСКО 'КИ м. У выразе адскок каляды. Гл. наскок каляды. АСКАБО'ЛАК м. абразл. Прайдзісвет. У нас пастух быў, аскабюлак нейкі. I выганшчыну сабраў, яец карзіны дзьве прадаў, i мікольшчыну сабраў да i ўцёк. АПЕЛЮ 'ХА ж. экспр. Вялікі кавалак. Эта кажуць, як скварку вялікую, ці мяса кусок вялізазны схопіш, што не з'есці. От схапіў апелюху! Ці ты яе за вечар з'еш? АПЛЯВУ'ШЫНА ж. экспр. Гл. апелюха. АПРАМЕ'ТНЩА: КАБЦЯБЕКІНУЛААПРАМЕТШЦА. Параўи. тое ж: вопрамець. АХЛА'ПАК м. экспр. Гл. апелюха. БАБА' ж. Прыетасаванне для малацьбы калосся ў выглядзе бервяна на ножках, да адной пары якіх прыбіваюцца дошкі. БАРАДА' ж. Апошнія нязжатыя сцябліны збожжа. Маці казала, што бараду нельга голай рукой палоць, трэда пярэднікам
Дадатковыя словы
абабець, аплявуш, аскаболак, ахлапак, етн, зесці, зеш, зяўляюцца, пабецца, параўй
3 👁