АПА'РА ж. Частка ракі, якая зімой не замярзае. Глядзі, не ўваліся ў тую anapy, што за вёскай, табе пара паткажа, дзе яна. АПСУКУСКІ мн. Саюзкі. У ботах Міколы трэба anсуюскі рабіць. АПЦЁГІНЫ толькі мн. Мяккія адходы пры апрацоўцы льну. Апцёгіны — тое, што астаецца мяккае, калі бабы труць лён. АСМА'ЛКІ мн. Падгарэўшыя часткі варанай бульбы. Вельмі асмалкі люблю, але каб не зусім чорныя были АСО'ЧНІК м. Асака. У лес учора мой малы ў асочнік — парэзаўсё. АТРЭ'ПІНЫ толькі мн. Гл. апцёгіны. Атрэпіны застаюцца, калі трэш лён, яны мяккія. АЦЯ'ГІЧЫ толькі мн. Гл. апцёгіны. Ацягічы — мяккія атходы, a кастрама, ці кастри — цьвёрдыя. АЧАЯ' ж. Дзірка ў верхнім камені жорнаў, куды засыпаюць зерне. Вытры з ачаі добра, будзям зарас сыпаць збожо. БАГУНЕ'Ц м. Багун. БАЛАЦЯ7НЬКІ мн. Маленькія чырвоныя мурашкі. Гэтыя балацянькі вельмі кусачыя. БАНЯ'К м. Бітон для малака. Вунь банякё Маруся павёзла — калгас малако здае. БАУТАЛА'НКА ж. Яечня, прыгатаваная з дамешкай малака i мукі i запечаная ў чыгуне. Калі такую яешню спячы на патэльні, а не ў цагане ў печы, то будзя ўжо не баўталанка, a грыбок. БРТАУКА ж. Ахапак сухога льну. Бітаўкі бабы нясуць, трэба ісьці лён церці. БЛУ'ДЗЯНЬ м. Той, хто блудзіць. Ты што, як блудзянь, сваей хаты не пазнаеш, торкаешся ў розныя бакё. БО'НДЗІНА ж. Жывёла, якую бацькі давалі ў пасаг дачцэ. Гэта раней было, бондзіну за дачкой давалі, а зарас бондзінаў ніхто i не просіць, так ідуць. БРАШЧА'ЦЬ незак. Брынчаць (пра гук надбітай пасудзіны). Талерка брашчыць, калісьці даўно трэснула. БРЫЗНУТА ж. Сырая пагода з мокрым снегам; слота. Брызгота, як вам сказаць, гэто i сьнех мокры ідзе, i вільгаці много, адным словам, на печы трэба ляжацъ у такую пагоду. БРЫЗГУЛЕ' мн. Махры вакол хусткі. Налажы хуст