СТАРЬГЗЬНІНА ж. Старое парванае адзенне. Што ты ўсё старызьніну носіш? Новага ў шапе пбуно. СТАЯ'К м. Непалеглы лён. Стаяк — гэта добры лён, ён не палёх, як ляжак, ён стаіць. СУ'ТАНЬКІ толькі мн. Прамежак паміж печчу i единой у хаце. Калі будуюць хату, амаль заўсёды робяць сутанькі. СУХГ: СУХА'ЯСЕРАДА'. Серада велікоднага тыдня. У сухую сераду, ці ў градовую, нельга нічога было рабіць. СУШЫ 'НА ж. Сухастоіна. Гэту сушыну трэба сьпілаваць, нічога з яе не будзя, толькі сьвет закрывая. СЬЛЕ'ПЯЦЬ ж. Гл. брызгота. Сьлепяць — вельмі ж дурная пагода, мокро, азыравато, сьнех ідзе, адны хворобы ад гэтай сьлепяці. СЬШЧА 'К м. Малаток, якім абрабляюць камень для млына; клявец. У сьпічаку вельмі вострыя канцэ, яны сыходзяць на ноль. Сьпічак мая чаранок ці чарашок, за які трымаюць гэты малаток. СЬЦЕ'ЛША н. Сцелішча. Час ужо лён са сьцеліва падымаць — даўно паслалі. СЬЦЕ 'НЩЦА незак. Хмарыцца. Нешта сьценіцца сёньня, каб дошч не пайшоў. СЬЦІСК м. Камень, якім націскаюць сыр. Трэба палажыць сыр у чыстую трапачку, ацціснуць ваду, а потым на сыр пакласьці сьціск, каб ён ляжаў, гэты сьціск, i сыр готовы. СЯДЗЯ'К м. Дзіця, якое позна пачынае хадзіць. Дрэнна, калі дзіця позно пачыная хадзіць; мой старшы быу сядзяк, так зарас столькі хвароп у яго\ ТА'ДНЫ прым. Танны. У нашым магазіне богато тадных тавараў. ТАУКА'Ч м. Катах рагозу. Чорныя шышкі называюцъ таўкачамі, i растуць яны на расьлінах на балоце. ТРО 'СЬШК м. Асот. Тросьнік расьце на ціхай вадзе, але на балоце яго німа. ТРУБА' ж. Вялікі скрутак лык. Калі много лык, скручваям іх у трубу, менш — у мартушку. ТРУХЛ ё н. Гнілое дрэва. Глядзі, якое трухлё стаіць, зарас паваліцца. ТЬГЛЬНІК м. Кароткая дошка, якой закрываюць уваход у вулей з тылу. Даўжнік закрывая бакавы увахот, а с тылу — тыльнік. 2. Зак