не вурвеш. В. Малешава. Вона не з моўчлівого кагала. М. Малешава. МОУЧУ'Н м. Маўчун. У іхнёй сем'е нейкіе усе моучуны. Азяраны. МО'УЧЫКІ мн. Асобная частка ў дзіцячай гульні ў скокі, калі трэба маўчаць. Кародічы. МОХ м. 1. Мох, лішайнік. Там нётра, гуыіча, багон, мох. Бярэжцы. На порослё на моху грыбы браў. Луткі. Лозовы мох чорны, а лесовы мох белы. Там жа. Просо ўзелосо мохом. Дварэц. 2. Тонкія ачоскі з пражы пад кроснам!. Як густэ бердо, a пража тоўстая, то бердо мохі гоніць, рэжэ пражу. M. Малешава. МОХАМЕ'ЛА м. i ж. Павольны, непаваротлівы чалавек. Мохамела кажуць на такого непроворного чоловека, шо ні сыры, ні печэны. Луткі. МОХОВГК м. 1. Махавік. Моховікі бы грыбы, одно жоўтоватые. Мачуль. Моховікі ек маслюке, только моховатые. Луткі. 2 перан. звычайна мн. Людзі, што жывуць сярод балот. Mi тых людзей з бору зовом моховікі. В. Малешава. МОХОВУ' прым. Мохавы'. Самы мох у моховом болоці. Луткі. МОХРЬГ мн. Кутасы. Коб та цернбука, шо з мохрамі. Старажоўцы. МОЦ м. Моц, моцнасць. Заткні пляжку, шоб моц не ўходзіла. Старажоўцы. МОЦА'К м. Моцнае яйка. От этое куры будуць одные моцакё, нёўкоч на паску ўсе яйца поб'ём. Верасніца. Мацак. Запясочча. МО'ЦНО прысл. Модна, вельмі. Осот колецца моцно. Бярэжды. Моцно гораць дрова ў печы. Хачэнь. Воны моцно шчаслівуе. Луткі. Кажу, моцней говорэце, бо я не чую. Сямурадцы. МО'ЦНЫ прым. Модны. 3 лёну тонюсенька нітка, да моцна. Запясочча. Одзін моцны знахор буў, а другі моцнёйшы. Пагост. МОЦОВА'ЦЬ незак. Спрабавадь на моднасдь. На паску моцуюць яйца. М. Малешава. МОЧ ж. 1. Мача. У нас моч на рану, як посечэш шчо, да на скором часе, то помогае. Луткі. 2. Макрата, сырасць. Вона ж не любіць мочы вельмі, зав'яжэцца i отпадвае (пра трускалкі). Дварэц
Дадатковыя словы
вўрвеш, завяжэцца, моучыкі, мохў, моцоваць, моцўюць, побём, семе, ўзелбсо, ўхбдзіла
3 👁