Пражы сбучаць, ёто мотуз. Запясочча. Памяти, мо т ў з о к. Трэда мотузка зробіць на завезочку. Старажоўцы. МОТУ'ЗЬЕ н. зб. Матузы. Запясочча. МОТУЗЯ'НКА ж. Посцілка. Это ткуць дзеругі на дзеветнаццаць або на сто петдзесят мотузоу, это i е моту зянка. Верасніца. МОТЬГКА ж. Матыка. Така моя тупа мотыка, як доубня. Запясочча. Кубы ты з мотыкою? На Бор? Хачэнь. Матыка у нас по-старому. Іх жэ колісь не було. Старажоўцы. МОТЫКОВА'ЦЬ незак. Матычыць. Му мотыковалі, а вон утоптау, як ток. Запясочча. А воны матыкуюцъ картоплі, іх нема удома. Чэрнічы. МОТЫЛГЦА ж. 1. Матыліца (у авечак). Мотыліца з мокрдты ў овэчок бувае. Мачуль. Мотыліцы у вечках на печонцы. Велямічы. Такіе кіслые, шо усе мотыліцы подохнуцъ (пра яблыкі). M. Малешава. 2. Ветрагон, непастаянны чалавек. Запясочча. МОУЛЯ'У, МОУ часц. Скажам, як быццам. Усе ж, мдуляў, лепёй. Запясочча. Тоды ўжэ тых замкоў, моўляў, не було. Дварэц. Моўляў, цепер усім гэто горэ. Хачэнь. Моўляў, мене маці навучыла. Аздамічы. От пошла дзеўка, моў маліна хороша. Запясочча. МОУМУФА м. i ж. Панурая асоба. Моўмура — такі воўковаты чоловек. Кароцічы. МСУУНЫ прым. Гаваркі. Хозяйка моўна — як бочка пдуна (прымаўка). Сямігосцічы. МСУУРЫЦЬ незак. Знаходзіцца ў стане абыякавасці, панурасці. Моўрыць корова,-не есцъ. Луткі. МО'УЧА прысл. Моўчкі. Ціхоf моўча помула. M. Малешава. МОУЧАКА', МО'УЧАКІ прысл. Toe ж. Моўчака пройшла. Аздамічы. Прышоў моўчакі i пошоў моўчакі. Старажоўцы. МОУЧА'ЦЬ незак. Маўчаць. Хай людзі говораць, а я буду моўчаць. Тураў. Як у горшку кіпіць, хозяйка моўчыць (прыказка). Старажоўцы. Моўчы глуха, то менш грэха (прымаўка). Запясочча. Хто моўчыць, той трох наўчыць (прыказка). М. Малешава. МСУУЧКІ прысл. Моўчкі. Моўчкі седзела. Аздамічы. Моўчкі усунуласа у хату. Старажоўцы. МОУЧКО'М прысл. Тое ж. Аздамічы. МОУЧЛІ'ВУ прым. Маўклівы. Вон моўчліву, слова
Дадатковыя словы
гбрэ, мдўляў, мотузье, мотузянка, мотыковаць, мотўз, моуляу, моучакі, моучаць, моучком, моучліву, пдўна
2 👁