Тураўскі слоўнік (1984). Том 3. Л-О. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

 ◀  / 313  ▶ 
МО'ЧАЛКА ж. Смажанае сала. От, наробіла мочалкі да ешчэ ейцэ ўбіла. Луткі. МОЧА'НЬІ мн. Жаночыя каноплі. Мочаны пралі на мешкі. Хотамель. МОЧА'НЬЕ н. Смятана з малаком i сырам. Moчанье — ето сыр помнуць да сметаны троха ўкінуць да едзяць. Запясочча. Мочанье — то сыр розм'яты, туды молока, сметаны. M. Малешава. МОЧА'ЦЬ незак. Мачаць. Чуць потчахне полотно, дай зноў мочаём у воду, шоб мокрэ було, шоб руда злёзла. Запясочча. Млінбу напеком, мочиём, да смачно. В. Малешава. Як спрэгу сала, то не хочуцъ мочаць хлеб, а коб подліць сметаны. Луткі. МОЧЬГЦЦА незак. Рабіцца мокрым. Не лезь у воду, не мочыса, а то хондзю ухдпіш/ М. Малешава. МОЧЬРЦЬ незак. Мачыць. На дранку хвою трэ мочыць. Запясочча. Несуцъ полотно у майну мочыць, з'едае сонейко верха. Хотамель. МО'ЧЭЛО н. Смажанае сала ці што іншае для мачання. Мочэла захоцела дзеўка І кажэ: мамо, напрэжы сала. Цераблічы. МОЧЭ'НЬЕ н. Вільгаць. Мочэнья у земле не хапае. Дварэц. МОШКА' ж. Куслівая машкара ў веснавы час. Мошка чуць больша за мусколь. Пагост. Мбшок цьма цьмою, шо засыпало. Запясочча. Мбшкі, покуль пшэніца высыплецца, а там воны шчэзаюць, загібаюць. Мікола высыпаў мошок с прыпола. Луткі. Ту мошку Юрэй мешком, а Miкола— возком, а тройца — то тройкою (прымаўка). Знаменка. МОШКОРЭ'ЧА ж. Мошкі ў вялікай колькасці. Мошкорэча накусала. Запясочча. МОШО'НКА ж. Нейкая птушка, што робіць сабе гняздо з моху. Алынаны. МОШЬГСТЫ прым. Зарослы мохам. Тэ мошыстэ болото. Аздамічы. МОШЭРНГК м. Махавік. Велямічы. МОШЭРЭ'НІК м. Непрыдатны грыб. От некі мошэрэнік велізны трапіў, непрыгожы. Пагост. MPATA ж. Дробныя мошкі. Запясочча. МРЭЦ м. Мярцвяк. Як прысніцца мрэц, то будзе цегода (прыкмета). M. Малешава
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

вбду, зедае, майнў, млінбў, мочалка, мочаньі, мочйём, мочэло, мочэнье, мошонка, мускбль, напекбм, прыпбла, розмяты, спрэгў, ухдпіші, хбчуцъ
6 👁
 ◀  / 313  ▶