ЛУ'ЧЫЦЬ незак. Трапіць, сустрэць. Шо мене лучило? Запясочча. ЛУШПАЧ мн. Лупіны, лушпайкі. Бараболі з лушпаямі зварыла. Сямігосцічы. IIIp ві надзелалі мне, лушпаі однэе! B. Малешава. ЛУШПАЧНА ж. Лупіна, лушпайка. Онь, подымі лушпаіну! В. Малешава. ЛУШПА'ИКА ж. Toe ж. Вулузнулосо воно з лушпайкі да дойшло — зыр буў на печэ. Сямурадцы. Налупіла я картоплёў, a лушпайёк — цэлы таз! M. Малешава. Корова моя добро есць лушпайкі, як шчэ спарыш. Альпень. Баба Матруна бараболі з лушпайкамі навек варила. Сямігосцічы. ЛУШПАЯ' ж. Лупіны, шалупіны. Вунесі лушпаю з хаты, годзі вона там буць, ужэ засмердзеласа. M. Малешава. ЛУ'ШЧЫК м. Спелы арэх, лузан. O, ужэ лушчыкі e! Альпень. ЛЫТАЦЬ незак. Павольна ісці. Пагост. ЛЫГА'ЦЬ незак. Хлябтаць, лыкадь. Воду як лыгае, поба! Дварэц. ЛЫТІ мн. экспр. Ногі. Tue ддугіе лыгі наставіць i йдзе! Луткі. ЛЫГНУ'ЦЬ, ЛЫГЕНУ'ЦЬ зак. Грызнуць. Конь лыгенуў за ногу. Верасніца. Я хоцеў накінуць оброць, а вон мене як лигенуў за руку! Там жа. ЛЫГУТі м. Памаўза, шкоднік. Вужэні с хаты кота, бо эти лыгун наробіць шкоди. М. Малешава. ЛЫ'ЖВА ж. Лыжа. Хотамель, ЛЫКО'и. 1. Лазовая або ліпавая кара на лапці. Крэпкіе лика з вяза. Альпень. Лыкі ў калачыкі, а лозу моталі ў верча. Старажоўцы. Дорога, ек лыко, здзелаецца (пра роўную, добрую дарогу зімой). Там жа. 2 перан. Вязка, нізка. Купіла лыко грыбоў. Дварэц. П'яць лыкоу здзёр лозы. Мачуль. А Н е л ы к ом шыты, Мудрагелісты, не зусім просты. Хай знаюць, шо i му не лыковуе, тожэ нешчо ва\рт. I му не ликом шитые! М. Малешава. ЛЫКОВА'ТЫ прим. Мачалісты. Запясочча. ЛЫКО'ВУ прим. Лыкавы. Лыкову лапці носілі мужикi, нрсіла й шляхта. Верасніца. На ногах лыковуе лапці, а голову не достанеш (прымаўка). М,. Малешава
Дадатковыя словы
вўжэні, ддўгіе, картбплёў, лйгенуў, лучыць, лушпаика, лыгаць, лыгенуць, лыгнуць, лыжва, лыковаты, лыкои, пяць
3 👁