Хто кажэ луцье, a хто — полосье на лапці зодраў. Пагост. ЛУЦЯ'РО н. экспр. Гультай, лежань. У нас на этого говораць, шо нічого не робіць, это луцяро, лут. Старажоўцы. ЛУЧА'Й, ЛУ'ЧЭЙ м. Рагоз вузкалісты. Лучай на чотыры канты росце. Старажоўцы. Лучэй—вон шырокі i рэжэцца. Хотамель. Коровы лучай едзяць, хоць i снег. Мачуль,. Лучай — подобіе, як осока, з его рогожы плетуць. Цераблічы. ЛУЧА'ЦЬ незак. Цэліцца, прыцэльвацда. Буду стрэляці, буду лучаці з-прд зелёненького дуба (з песні). Сямурадцы. ЛУЧКІ' мн. Унутраныя прыстасаванні ў борці. Луткі. ЛУЧКО'ВУ прым. Д Л у ч к о в а бо ро на. Драўляиая барана з дужкай наперадзе. Любавічы. ЛУЧО'К м. 1. Ручка ў касе, абагнутая вакол касся. У гумне дзве косы, то ты возьмі тую, шчо на косье ндву лучок. М. Малешава. Лучок роб'яць з берозы. Там жа. 2. Грабелькі на касе. Зроблю лучка косіці грэчку. Цераблічы. Лучок, шоб ложыласа трава ў радрк. Там жа. Такі дубец под напарсток, то лучок. Там жа. 3. Наморднік для цяляці. Накладзі лучок на целя, шоб корову не ссаў. Запясочча. ЛУ'ЧЧЫ прым. Лепты. Там лучча паша. Мачуль. Ты ж думала, шо ты лучча за мене. Старажоўцы. ЛУ'ЧЧЭЙ, ЛУ7ЧЧЭ прысл. Лепш. Луччэй бу поесці сала. Бярэжцы. Но му стараліса, коб его луччэй напасціць. Старажоўцы. Луччэй клевала там рыба. Луткі. Луччэй одзежа з краму, а свое — грубое. Сямігосцічы. Там луччэ выгода. Кароцічы. Луччэй з розумным загубіць, чым з дурным найці (прыказка). Старажоўцы. ЛУЧЬГНА ж. Кавалачкі сухога або смалістага дрэва, прызначаныя на падпал. Тут, у Малешове, загнет, а ў нас, у Хільчыцах — лучына. В. Малешава. Ву не знаеце, шо за лучіна? Не? Шчэпкі смоловуе! То іх за вечор спаляць немаведома колько. Хачэнь. Дубіну з лучыною трэба помешаць, коб лепш горэло (прымаўка). Талмачава. Памянш. лу ч ын к а. Лучынок нарубаем i колодзезя робім (дзіцячая гульня). Тураў. ў ЛУЧЬГНІНА ж. Смаловая трэска. Запалім лучыніну i грыбы збіраём (уночы). Хачэнь. ЛУЧЬГЦЦА незак. Прылучацца, хінуцца. Hi к кому не лучыцца. Дварэц
Дадатковыя словы
лучаць, лучкову, луччы, лўчыцца, мўрадцы, робяць
1 👁