ЛЬГНДАЦЬ незак. Лындаць, хадзіць, без мэты. Лындаюц по вуліцы без роботы. Запясочча. ЛЬГНДЫ мн. Д Л ынды б i ц ь. Хадзіць без справы. Б'юць лынды — палец об палец не стукнуць! М. Малешава. Лынды б'е, нічого не робіць, перэхныкае абу дзень до вечора. Там жа. Годзі тобе лынды біць по селу, ідзі на робрту! В. Малешава. ЛЫТШУЦЬ зак. Лыпнуць, плюснудь. Вона лыпне вочыма да зноў спіць. В. Малешава. ЛЫ'США ж. 1. Свабодная мясціна ў полі, на сенажаці. Лысіна на картоплях бур'яном заросла. Хачэнь. 2. Плех на галаве. На голове лысіна, а на чужых жонок заглядае. М. Малешава. 3. Белая пляма на лбе ў жывёл. Коль целя народзілосо з лысінрю, то з лысіною й здохне (прыказка), Старажоўцы. Памянш. л ы с i н к а. Як коров а з лысінкою, то i целятко з лысінкою (прымаўка). Хачэнь., ЛЫ'СЩА ж. Птушка лысуха. Лысіца-вона, як кура, норняе добре. Альшаны. ЛЬГСКАЦЬ незак. 1, Трэскаць. Возьмет капшук да надунеш, да лыскаеш. М,. Малешава. 2. Кідаць позірк. Вон як зойдзе к кому, то так лыскае вочамі. М. Малешава. ЛЬГСЫ прым. 1. 3 белай плямай на лбе (пра жывёл). У ее тожэ була корова, така лыса, веліка. Пагост. 2. Лысы, які мае лысіну. Лысы, хоч боб молоці. Запясочча. Кому шчо, а лысому грэбенец (прымаўка). Старажоўцы. ЛЬГСЬКО м. Лысы чалавек. Это порода лыськоу, у ix i дзед буу лысы. Верасніца. ЛЬГТКА ж. Лытка. Рана веліка, на ўсю лытку. Луткі. Лыткі мерзнуць у старое жонкі. Дварэц. Булі у его нежытоўкі на лытках. Сямігосцічы. ЛЫЧ м. Лыч, рыла. У лыч свіньё ўстаўляе дрот, то дротуе. Старажоўцы, Зноў лыча ўсадзіў у хату кот! Бярэжцы. Памянш. л ы ч ы к. Там жа. Л З а д з і р а ць лычык. Ганарыцца, зазнавацца, фанабэрыцца. Побуў у гдродзі, то лычык задзірае. М. Малешава. ЛЫЧА'ТЫ прым. Лычасты, рылаты. Твой кабан лычаты. Аздамічы. Крыса — то лычата, а пацук з вусамі. М. Малешава. ЛЬГА, ІЛЬГА' прысл. Ільга, м.агчыма. Ек льга, то дайt а не, то не. Верасніца. Як ільга зробщь, то зробіць. Велямічы
Дадатковыя словы
буряном, бюць, лысша, лысща
3 👁