Іам музыкі йгрилі». бтозиалёса! 6x, Да господзі, ох, да міленькіІ Ох, да дзякуй богу, шо она отозваласа. Нешчо так було ёй зробілосо, шчо ані говорыла. * * * Ну, пасом товар. Товар ходзіць у болоці. А мы так градою ходзім. 1 бежыць одна дзеўка. Она ўжэ ўмерла. Бежыць да кажэ: «Ох, да дзевочкі, конь у товары]» Мы бегом туды, аж лось! Ходзіць собе с товаром, так шо оно тые рогі лежаць на спіні. Коб дзеўкі, то дзеўкі гледзелі б ёго нішком. То перэлогі ж этые, хлопцы, як ускочылі ў тэ болото, да то й собе, коб завернуць, коб мо ёго поймаць. Пошоў, не оглянуўса, i не розгледзелі. I от скажэце, i коровы не бояцца. * * * Браціха мне росказвала. Була вона шчэ, дай сестра була ў ее, ўжэ велікіе булі. Ходзілі ены по чорніцы ў лес. Ідуць по чорніцы, a знаходзяцца грыбы. Оны набралі грыбкоў кошэль, понеслі домоў, нагледзелі чорніц багато, так густо. Несуць этые грыбы, зустрэлі дзеда на мосту. А Дон: «От, трасца вашой мацер, скоро набрал! грыбкоў! От ішлі — от ужэ несуць». Оны зайшлі домоў, позаўтрыкалі. «Ходзем да тые ягодкі вубером». Пошлі оны ў ягоды. Гэта больша сестра берэ й берэ й берэ. «А я,— кажэ,— брала-брала, адале.погледзела на дорогу, аж стоІць,— кажэ,— такі ў капелюшэ i з ножэм, i с кошэлем! А я,— кажэ,— подойшла да: «Наталко, поба, онь попоў Сева стоіць». А та глянула да: «Беры! От, Севу ты побачыла! Беры!»— «Я,— кажэ,— не, не беру, ўсе прызіраюса». А вона: «Ой, беры беры ягоды». Кажэ, беры, а мене цягне, цягне далей, далей, далей. Да ўжэ далей цягне, да ўжэ й бёжком бежыць. А я за ею бегу. Беглі, беглі, да вубеглі ўжэ з лесу на вугон, а вона кажэ: «Это ж чорт! Ты бачыла,— кажэ,— ў ёго зубы?» Той дзед так от наслаў на іх. Дай прышлі — не набралі ягод. I бувало навек она росказвае гэтэ. * * * Колісь мой бацько водзіў коні на ночлег. Погнаў вон з одноею дзеўкою. А ўночы ж не спаў на ночлезе. А ўдзень ужэ трэба зноў пасціць коні. Вон i кажэ: «Орыно, попасі трошкі, я полежу». Лёг дай спіць. «Сплю,— кажэ,— я, ох, шчо ж,— кажэ,— коло мене таке холоднэ? Ох, я лупнуў — аж вуж! Тут голова, а тут хвост. Потпаразаў мене. Эх,— кажэ,— як усхоплюса я, да як завішчу, да закрычу! Тая Орына бежыць: «Шо таке, Мікіто, шо таке?» — «Ох, да чому ж ты мене не погоніла, да ты б побачыла, шчо на мне було, Вуж мене потпарэзаў! I з того у мене год тут холоднэ було. Я,— кажэ,— тут i одзеваю, я тутэка i закрываю — i нішчо не помогав». * * * Ох, шо ў ее було тых бородавок на руцэ, божэ ж мой! Уся рука! «Пошлі,— кажу,— Галько зо мною». От мы пошлі на тэ болонье. Ходзім, ходзім. Кажу: «Ото лежыць косточка, беры, угледайса, як она лежыць. Тоёю стороною, шо к земле, помаж, помаж, усе-ўсе, усе помаж. Я буду так стоядь, шоб на цебе не гледзець, а ты помаж, помаж, положы да бежы. Hi с кім не говоры i не
Дадатковыя словы
бтозйалёса, йгрйлі, мўзыкі
1 👁