Тураўскі слоўнік (1984). Том 3. Л-О. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

 ◀  / 313  ▶ 
ОПОЛО'НКА ж. Палонка, пелька. Попаў у одну ополонку, a вуплоў у другу. Сямігосцічы. ОПОЛОСКА'ЦЬ зак. Абмыць. Ополоскала ндгу от колючэк i ужэ не кусаецца. Хачэнь. ОПОЛО'ЦЬ зак. Выпалаць пасеў. Шоб одна жонка ijce ополола i обробіла, то не! Луткі. Картоплі нада onoлоць, догледзёць. Старажоўды. ОПО'ЛЬВАЦЬ незак. Выполваць. Трэба опольваць гуркі. Старажоўды. ОПО'МНІЦЦА зак. Абдумацца. Это ж вон шчэ опомнщца! M. Малешава. ОПО'РКІ мн. Боты ca зборкамі. Чоботы со зборкамі, то опоркі. Старажоўцы. ОПОРОСІ'ЦЦА зак. Апарасіцца. Цыцкі прутком стояць у свіньі, скоро опоросіцца. M. Малешава. ОПОРОСІ'ЦЬ зак. Апарасіць. Свінья опоросіла іх, побула дзве недзелі i здохла. Кароцічы. ОПО'РЫШЧЭ н. Апора. От опорышчэ трапіла. Стара жоўцы. ОПОСЛЯ' прысл. Йасля, пазней. Мне говорылі опосля, шо проложылі туда дорогу. Дварэц. ОПОУДНЯ' прысл. Алоўдні. Опоўдня ішоў дождж. Пагост. ОПО'УЗАЦЬ незак. Старанна аблазідь, абысці. Як пойдзе по грыбу, то увесь лес опоўзае. M. Малешава. ОПО'УЗЛЫ прыш. Неахайны. Зробіўса наш дзядзько такі опоўзлы, шо сором людзей. М. Малешава. ОПО'УНОЧ прысл. Апоўначы. Опоўноч пеўні спеваюць. Дварэц. Хмары опоўноч росцегліса. Пагост. ОПОЧЬГЦЬ зак. Адлачыць. Лягу опочыць ге. Альшаны. ОПО'ШШ прым. Апошні. Я/с заходзщь пост, то ў опошні д зет клічуць весну. Цераблічы. ОПРАНА'ЦЦА незак. Алранацца. Як пойдзеш у Любовічы, то опранайса. М. Малешава. ОПРАНУ'ЦЦА зак. Апрануцца. Ты ўжэ опрануўса? Луткі. ОПРАНУ'ЦЬ зак. Апрануць. Хваціць дзіця седзело у хаці, трэба ёго опрануць. Старажоўцы. ОПРА'ТАЦЬ зак. Прыбраць да рук. Дзеўка нішчо собе, трэба ее опратаць. Старажоўцы. ОПРО'Ч прыназ. Акрамя, толькі, за выключэннем
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

грыбў, ополонка, ополоскаць, ополоць, опомніцца, опорбсіцца, опоросіць, опоузаць, опоузлы, опоуноч, опошш, опранацца, опрануцца, опроч, яіс
0 👁
 ◀  / 313  ▶