Ніяка не беда, опроч войны. Верасніца. Опроч гора нічого не бачыла. Стараж оўцы. О П Р У Т Н Е 'ЦЬ зак. Дпруцянедь, памерці. Шоб ты. до дня опрутнела! {праклён). Запясочча. О П РЬ ГЧ, О П Р Ы 'Ж прысл. Асобна. Кажндго кавалочка опрыч соляць. Ц ераблічы. Кажни нітка опрыж. Там ж а. Холодно строеніе опрыж, хаты ў другом месці. В. М алеш ава. О П Р Э Г Ц Г С А зак. Апрэгчыся. Зімой коза i сено есць, хай вона опрэжэцца. Хачэнь. А шоб ты опрогса бог даў! (п раклён). Стараж оўцы. О П У Т А Ц Ц А зак. Спуж ацца. Я ужэ опугаласа, як та кура. Стараж оўцы. О П У 'Д А Л О н. ГІудзіла, чучала. I ў коноплі ставілі опудало. Стараж оўцы. Шо ты ходзіш, як опудало, одзеньса. Запясочча. Наклаў на себе этэ опудало, шо страх! (тут — пра адзенне). Там ж а. О П У 'Д ЗЩ Ц А зак. Спалохацца. Прышлі гусі да опудзіліса. Д варэц. Опудзіўса конь да побег. Запясочча. О П У 'Д З ЩЬ зак. Спалохаць. Опудзіў коня. Запясочча. Трэба на вішні шпакоў опудзіць. Стараж оўцы. О П У 'К О В А ТЫ прым. Поўны ў баках, круглы. От такі опуковаты еты стожок, хороши, стройны. Запясочча. Бочка опуковата. Луткі,. О П У 'Л Ь В А ЦЬ незак. Апыляць. Му мусілі жукі опульваць. С тараж оўцы. О П У Н І'Ц Ц А зак. Спынідца. У брод ускочыў, тоды опыніліса коні. Л уткі. Вон на одном месце не опунёцца. Д варэц. Так бег, одно ў дворэ опуніўса. Хачэнь. О П У Н ГЦЬ зак. Спыніць. Хто такого опуніць, як воно родзілосо дуроватэ? Стараж оўцы. О П У Н У 'Ц Ц А зак. Апынуцца. Замукні куру, а то вона на огородзе опунёцца. Д варэц. О П У С К А 'Ц Ц А незак. Спуш чацца. Подай верОўку, трэба опускацца ўніз.. С тараж оўцы. О П У С К А 'Ц Ь незак. Апушчаць. Опускаеш на вероўцы той кадоўб. М. М алеш ава. О П У С Ц Е В А 'Т Ы, О П У С Ц Е 'Й К О В А Т Ы, ОПУС К Л Е 'Й К О В А Т Ы, О П У 'Ш Ч Э НЫ прым: М ала ш то варты (па сіле, здольнасцях, здароўі, гадах i інш.). Опусцеваты вон чоловек. В. М алеш ава. Вон не хоцеў з этой опусцейковатою жыць. Л уткі. Наша корова опусклейковата
Дадатковыя словы
кажнй, кўра, кўру, опўніць
0 👁