Тураўскі слоўнік (1984). Том 3. Л-О. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

 ◀  / 313  ▶ 
ОПЛЕ'ЦЕНЫ дзеепрым. Аплецены. Оплецены горшчок. Запясочча. ОПЛІКНУ'ЦЬ, зак. Запнуць, завязаць. Оплікні того фартуха! Мачуль. ОПЛІ'СКАЦЦА зак. Запырскацца. Бегла i ўся onліскаласа гразею. Запясочча. ОПЛГТОК ж. Ужываецца ў параўнаннях для падкрэслівання сілы, моцы, паўнаты. Хороша дзеўка, як ппліток, така гладкая! Хачэнь. ОПЛІ'ШЧЫЦЦА зак. Сарвацца ca ўзводу. Оплішчылос ружжо i стрэліло. Сямігосцічы. ОПЛІ'ШЧЫЦЬ зак. Сарваць ca ўзводу. Мыш оплішчыла жалеза (капкан). Мачуль. Зачэпіў за лозіну i оплішчыў стрэльбу. Там жа. ОПЛОША'ЦЬ зак. Сплахаваць. Коб коня не оплошаціўзяць! Мачуль. ОПЛУСЦІ' зак. Абліцца, пакрыцца. Смолою оплыве — можэ сто лет стояць. Цераблічы. Вон ужэ оплывэ потом, бо надто поцее. Альпень. Месец хлебом покормі, то оплуве конь, гладкі зробіцца. Старажоўцы. ОПЛЮ'ШЧЬІЦЦА зак. Распачаць ісці моцна (пра дождж). От оплюшчыўса на весь дзень дожджуЛуткі. ОПЛЯ'ЦКІ мн. Пернікі, аблітыя вверху тоўчаным макам, Колісь робілі голушкі такіе опляцкі. Старажоўцы. ОПОВЕВАЧ м. Спавівач. Оповівачэм оповівае да прыговарвае маці. М. Малешава. ОПОЗНЕЦЦА зак. Спазніцда. Наташа, я опозніласа цепера на роботу. Старажоўцы. ОПОІ'ЦЬ зак. Прастудзіць каня, даўшы напіцца яму з дарогі халоднай вады. Опоіў коня, то i здохне. Старажоўцы. ОПО'Й м. Апой, прастуднае захворванне ў коней ад халоднай вады. Як утоміцца коніна да воду п'е, то будзе опой. Мачуль. Горачы конь нап'ецца воды, то можэ буць опой. Запясочча. ОПО'ЛОК м. Аполак. Ополкі на огороджу, а доска будзе на подлогу. Старажоўцы. ОПОЛО'ШК м. 1. Апалонік (для налівання стравы). Мачуль. 2. Апалонік (у жабы). Ополонік — моль легушкі. Запясочча. У ополоніка, як у м етка, чэрэво, а хвост от такі, як трэпашка. Кароцічы
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

дождж^луткі, напецца, оплошаць, оплюшчьіцца, оплікнуць, опліскацца, оплішчыцца, оплішчыць, ополок, ополошк, опоіць
0 👁
 ◀  / 313  ▶