ў боршчы. Ну, іх робіць трудно. Але як так можэ будь, шчо одные воны, одные воны! Усякіе булі. Іншы не похож на того ерша. Так, ек окунь, чэрэваты. Кароцічы Запісаў у 1969 годзе на магнітафоне А. А. Крывіцкі, зрабіў транскрипцию I. Я. Яшкін ШТО РОБЯЦЬ 3 УЮНАМІ А гэто ж в'юн, то то дванаццэтэ поколенье вужа. Это з дванаццатого поколенья. У этого ж уюна хвост шырокі, а ў вужа ж, як швайка, гостры. Ну, а голова ўюнова, як вужова, толькі шо ў вужа вусікоў нема. А ў ўюна вусікі е. О! I ось зара, коб я вас завела, только, шо беда, бродзіць трэба, а му б наловілі б іх! Іншы такі, ек біч, такі тоўсты! Вельмі трудно ўдзёржыць ёго. А воны ў гразе, колупай, а воны туды, туды шыюць, шыюць, шыюць. Вот тутока нема. Он туды трошкі далей, дзе мого Мішы хата. Там копанка. То там іх! Цепер там i рыба e та,- плоткі e, потому шо вода прыбула да подышло. То дзеці понабіралі по ведру. От такіх плоток! Напраўду, напраўду. Ото о, ото о прышла вода. А это прорылі му, шоб вода була. А это, шо процІ магазіна, то шчэ тут ніхто не ловіў, шоб тутэка волок такі, да волоком зацяг, то набраў бы! I карасікі есцека, й плоткі, еке хоч! А туды далей уюны е. 3 уюноў шо робяць? Едзяць! Вараць, пекуць. Рэжэ коло голову. От так перэрэжэ. От эдак упойерэк. То тут жэ жоўць як манісціна у ёго. Да вукіне эту жоўць, да печэ або варыць. Напечэш, так як 1 рыбу. Воны ўкуснейшые' чым этая рыба, жырнейшые. Е косці. Як нема? Е! Ікра е, усе е! Вон тоўсты такі. Ек которы велікі, то такі, ек жменею не обняць. Екраз, як моя жменя, то екраз такі, ей-богу! Вон — пасок ж'оўценькі, руды i пасок чорненькі — рабенькі. Подоўж, не так, не месцечкамі так, шоб рабенькі, да пасоватые. Да елі му, елі ўюноў., А я нагледзеласа на вужэй, дак цепер ні показвай. А то ўсе-ўсе едзяць, а я не ем, не могу. А посушым іх ужэ ў печэ, да от ніжом на метку. Так о, так о поніжом іх на метку, да жару вугрэбом с печы, да положым росошкІ, да на росошках, на метках воны так вісяць. Да позапекаюцца, жоўценькіе пороб'яцца, позадзіраюць хвосцікі. Хвосцікі шырокіе, ек у рыбы. Да ўжэ, як посушым, положом на солому ў печ, да посохнуць, то с хвостоў капае сало. Напраўду, такіе сытые! То ўсе му хвосты пот'едаем. Хвосты i цепер моя Маня есць, а тэе ўсе кідаюць, не едзяць. А навары этое ўжэ, юшку эту роб'яць, да з сухіх уюноў этую юшку. То юшка зелена. Але хот ты ножом рэж! А по ёй сало, по этой юшцы з этых уюноў. А ўжэ сушэные кіпечоною водою опарым, перцу, лісту туды, цыбулі этое з головок. Бо это пер'е, то воно без толку, так онэ зеленіцца. То ўзяў да устроіў этак тую юшку, а вона ўжэ, та юшка, не захолодвае. Да постаў, да вона тобе ў сенях постоіць, да холодна, так добрэ-добрэ! Только, коб тых уюноў не бачыў. От ек хто не знае, то з'еў бу, нап'ёрса тых уюноў, з этой юшкі з уюнамі, от пуза. Але дванаццатэ поколенье вужовэ воны. Старые кажуць. А я знаю? Така прыказка е. А мой чоловек сома не еў. Сома тожэ знаеце, екі сом? Головішчэ добрэ, роцішчэ наглэ! Ек снег велікі, так рыба подлегае к берэгом. I вона ўжэ, беры, як хоч, рукамі. Этой год не було. А позалетось окуне этые, сому, язі от этазные тые. Беруць, наўкідаюць да иа
Дадатковыя словы
вюн, вўжовэ, зеў, напёрса, пере, поробяцца, потедаем
3 👁