Тураўскі слоўнік (1982). Том 1. А-Г. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

гато. Только этые шчолубочкі. Ну, то шчо на этом шчолубочку? Дзве-тры в'язкі накосіш з ёго. Ані ў лодку забраць, ані там ёга зложыць у копу. Прыбудзе вода болын, поплуве к холеры з водою! А гэтой год зімою тожэ була прышла. Ой, велікая! Потопіла ўсе, i сено, усе, як есцека! 3 воды вуцегалі. Навуцегае да прывезе домоў, накладзе по дровах там да по том, по том. Да позмерзае, да ўжэ ёго трусщь, розбівае, да это радзі того, шоб ёго корова ела. А это мы, можно сказаць, тожэ (пацярпелі). Екіх чотыры копе ёго було. Такого прэкрасного сена! От на этом самом, дзе ву бродзілі. На этом грудку, дзе я ўпаў у воду. На этом коло полянкі.. I ўтопіло! (— Што, стог абярнула вада?) — Не, просто так, подыйшла вода, занела кружкі кругом да дале i ўсе. Потом трохі померзло, да поехалі, да забралі это зверху, а то i осталосо. То му ёго ўжэ ўродзі на грудок вуцеглі, шоб воно просохло. То воно там лежало, потом поехалі, да ў колхоз забралі, да прывезлі на короўнік. Это, сказаць вам, у еком, сорок седзьмом ілі восьмом? У сорок седзьмом, мабуць. То тожэ таксамо. Тоды іспала этые сенокосы косілі. 1ж жабером ужэ була. То богато скота пропало. КормілІ тым сеном іж жабером. Некотора — эх, трава добра! — так берэ еку музу! А котора — а на ліхо вона мне, той жабер! I так только запытае. Як хто ніжэй кссіў, то богато короў пропало. А рыба, то шо по траве пошла, можно сказаць, шо ўся пропала. Поўз берэг не можно було пройці. Така вонь була. I особенно дзе ў которой сом буў, да сом лежыць, так ну падло таке, -па не дай бог еке вонючэе! Воняе доліна так, шо не пройдзеце ву там берэгом. Так уся рыба коло рэкі. А як вода, то вона пошла по траве із водою. Загніласа, стала — рыба пропадае. Ву не станеце, такіе есцека грудочкі. А то ўсе ў водзе, о. А болото е там, велікее болото, зовом Забродзье, то там воды, лк ву кажэце, по шыю. Косіць не будзеце. Там воды о так о. У том болоці. Косіць не будзеце. Траву вуцегалі, сушылі на той стороне, дзе ву стоялі, i на этой стороне. Було сколько? Тры, с той стороны копі такіх здоровух тры, а потом тутэка чэцьвёрта. Дзе я ў воду ўпаў, п'ята, коло одзёнка — шоста i сёма, за одзёнком ужэ восьма, а на той стороне ў Заёўцы — дзеўята i дзесята. Усе складаём на под. Жыто змолоцілі, пшэніцу змолоцілі, прывозіш ужэ ў засторонок кладзеш сено то. У засторонок возоў чотыры-п'яць положыш. Молодзьба ўжэ вуйшла, i на току сено ўжэ лежыць. Тоже можэш дзесець-петнаццаць воз ужэ положыці, ек накладзеш ужэ вусоко. Луткі Запісаў у 1975 г. на магнітафоне i зрабіў транскрипцию А. А. КрывіцкІ НА ПОПРАДКАХ Ходзілі на вечоркі прасці. Хто возьме дзесець мучок, хто возьме петнаццаць, i так стараемса прасці. А попрадом, попрадом там час-два, ужэ захочэцца спаць — бежымб под окна, под однэ окно, под друге побежымб, там кого спужаём, кого дзе стрэном, по снегу