ДРАБАВЬГ прым. Кускавы. Раней i соль драбавую прывозілі, a цяпер — толькі цукар. Дабраволя Свісл. ДРАВАТНЯ, ДРАВЕЗЬНЯУ ДРЫВАТКА ж. Дрывотня. Трэба пазяосіць сухія дрова ў драварню, бо заліе дажджом; У дравезьню ні лезьця, дровы ўсе параскідаяця; Дровы пакідайця ў дрыварку, а штпо ні ўлезуць, кала хаты кладзіця. Купіск Навагр. ДРА TJKA ж. Падстаўка для патэльні. Падай ты мне тую драпку, ьито на сьцяне вісіць. Старая Рудня Смарг. ДРАПКАЧ м. Ручнік. Драпкач на сьцяне - вытрыся. Коўкелі Іўеў. ДРАПУНЭ' мн. Матыка з зубамі. Я ўзяла драпунэ, паткапала імі трохі барозны, бо конь да плоту ні даходзіць. Дзянісава Дзятл. ДРАПЧА'СТЫ прым. 3 нягладкаю паверхняй, з ямачкамі. Бляха гэта з ямачкамі, драпчастая, а тая глаткая. Грабава Зэльв. ДРА ТІЧЫК м. Сякач (ім здрабняюць свінням бульбу). Прынясі мне драпчык, бо трэба пасекчы сьвіням бульбу. Налібакі Навагр. ДРАЎНЯЧКІ мн. Скураныя жаночыя туфлі на драўлянай падэшве. Сьвякруха мне такія здатныя драўнячке купіла, чыста скура. Баюса толькі, кап хоцъ малыя ні былі. Вінькоўцы Лід. ДРА Ч м. Блін з дранай бульбы. Бывала, наядзёмся драчоў з бульбы i сытыя. Ракаўцы Смарг. ДРАЧЬГЦЬ незак. Казытаць (у носе). Ішла кроў i запяклася ў носі, так i драчыць. Валькевічы Зэльв. ДРОПГЕЛЬ м. Жэрдка прыціскаць сена на возе. - Вое натто высокі, na дарозі раскідаяцца. - Нічого, дронгелям прыцісну мацней. Стокі Свісл. ДРОПАЦЬ незак. Непахв. Араць. Які зь яго гараньнік! От дропая трохо, як можа. Савічы Зэльв. ДРО'ЦІК м. Металічная шпілька для валасоў. Прышпілі ты валасэ дроцікамі, лезуць ж аў вочы, а ты ні бачыш. Філонаўцы Лід. ДРУГГщыы. Такі самы, аднолькавы. I ён такі гультай, як яго бацько. Праўду людзі кажуць: гэты Сьцяпан - другі бацько. Грабава Зэльв. ДРЫТАЛО н. Той, хто дрьпгае (нагамі, рукамі). Hi данясе кубка з вадою, дрыгало гэто, разалье, так рукі дрыгаюць. Крывічы Зэльв. ДРЭЛІХ м. Від тканіны, цік. Набрала дрэліху, пашыю што хлопцу. Грабава Зэльв
Дадатковыя словы
драпчасты
11 👁