Слоўнік рэгіянальнай лексікі Гродзеншчыны (1999). П. У. Сцяцко, М. А. Даніловіч

 ◀  / 153  ▶ 
ДУЪАР м. Экспр. Холад. На дварэ такі дубар, гаги страх иос высоуваць с хаты. Казловічы Зэльв. Ну ŭ дубар. На двор ні выйсьці. Вярэйкі Ваўк. ДУБАРЭНА ж. Вялікі хола д. На в у л іцы такая дубарэча, што німаяк i носа высунуць. Пруды Гродз. ДУБОЪЫЯ мн. Жонка свата i мужых свацці (на вяселлі). Садзегріся ўсе за стол, дубовых ужо чакаць ni будзям. Гарадзечна Навагр. ДУБНЯНКА ж. Дуброва. Хадзілі мы i ў дубнянку, але ніводнагп грыба ні знашлі. Селішча Навагр. ДУЛЯЯ' ж. Адтуліна ў склепе. У склепі дуляю трэба добро саломаю заткнуцъ. Галынка Ваўк. ДУШ КІ прым. Востры на язык. Тая баба та на язык якая душкая была. Шаляпкі Бераст. ДУШЬГЦЦА незак. Экспр. Працаваць вельмі цяжка без адпачынку. Сапруцъ усіх у адну брыгаду ды й душыся сабе дацямна. Вішнева Смарг. ДЫГО'ЛЬ м. Індык. Дыголъ сёлятні ўрэдны, як пятух, да '* вачэй скача. Нацавічы Мает. ДЫЪНШ мн. Шкло для лямпы. Працерлі закопчаныя дымікі, г ў хаце аги стало съвятлей. Харосіца Навагр. ДЫМШ К м. Комін. Дымнік трэбо патправіць, разваліўсё зусім. Сакольнікі Свісл. ДЫМЬГ мн. Саматканы дыван, тканы ў чатыры ніты. Гэты дыван тканы ў чатыры ніты, значыцца, нічальніцы. Яшчэ бабуля мая ткала. Дымы назывещца. Косцевічы Астр. ДЫНГУСЬ м. Жарт. Пыбаты, высокі i тонкі. Ішчэ пятнаццаці (гадоў) німа, a ўжэ які дынгусь вырас, роўны c тым даўгялём. Грабава Зэльв. ДЭЪАБЯЛЬ м. Пра высокага мужчыну. Ну ты ŭ вырас, Васіль, добры дэмбяль стаў. Купіск Навагр. ДЭЖА У НА ж. Toe, чым накрываюць коінык. Накрый кошык дэжаўнаю, а то грыбэ павывалъваюцца. Вераскава Навагр. ЕДЛО н. Корм, ежа. Кармушкі бьілі з едлам. ІДерахавічы Свісл. E ЕЗДЗЯКА незак. Ёсцъ. 1 ў нашаго Хведара езьдзяка eoc, можно ўзяі(ь дроў прьівясьці зь лесу. Старое Сяло Зэльв. E ЧА ж. Прага есці. Німа ечы ў гэтае худое кабылы. Грабава Зэльв
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

дыголь
16 👁
 ◀  / 153  ▶