ВЫЧАПЛЮ'СЫ мн. Гіацеркі. Палянщ на яе, зноў мае вычаплюсы забрала. Мыслава Слонім. ВЫЧАЎПА'ЦЬ незак. Вычаўпляць, вытвараць. Вычаўпая сам ні ведая што, мабыць, з глузду з 'схаў. Пушчыкі Гвісл. ВЫЧВЯРА 'ЦЦА незак. Прыдурвацца, блазнаваць. Пграстань вычвярацца, вазьмі мыдла i памыйса. Цыдовічы Гродз. ВЫЧЫРГАЦЦА зак. Паправіцца пасля хваробы, акрыяць. Я ўжо думала, што Міша ні ўстаня на ногі, алі ш неяк вычыргаўся Морына Іўеў. ВЭ'ЛЬВАЛЬ м. Абразл. Вялікі жывот. Чаго ты сьмяесься з міне, бабы; палядзі на свой вэльваль. Як у пароснае авечкі ўсёроўно. Мяжырычы Зэльв. ВЭЪШЩЬ незак. Паважаць. Ты яго зусім ні вэмпіш, a трэ было n. Каменка Бераст. ВЭТТСАС прысл. Нахабна, напралом (кідацца, лезці). LUmo гэта ты на бацьку вэпсас кідаіціся? Што ні скажы, усё ні так. Косцевічы Астр. ВЯЗА TTKA ж. Вязаная хуска. Пакажы мне сваю вязанку. Вялікія Ёдкавічы Бераст. ВЯЗА'ННІК м. Той, хто вяжа; вязалынчык. Адныя жнуцъ, а другія хай вяжуць. Мужчыны хай будуць вязаннікамі (снапоў). Дзярэчын Зэльв. ВЯЗА 'ННІЦА ж. Жанчына, якая вяжа. Швэдру зьвязала добро. Акуратная сь цябе вязанніца. Дзярэчын Зэльв. ВЯЛЁ'НДА ж. Непахв. Неакуратная жанчына. Прычашыся, а то як вялёнда ходзіш. Камаровічы Карэл. ВЯНДЗІ 'ЦЬ незак. Вэндзіць. Трэ сало вяндзіць, mo смашнейшо будзя, ні будзя так ялчацъ. Старое Сяло Зэльв. ВЯРЭ'ЦЯж. Гунька. Накінь вярэцю на каня. Лішкі Бераст. ВЯТРУ'ФКІ мн. Басаножкі. Ужо пара ŭ вятруфкі насіць, цёпла стала. Варняны Астр. ВЯЧАЦЬ незак. Гучна плакаць. От, хлопяц вячаў, аш хата дрыжэла. Пушчыкі Свісл. г ГАБДЫЛІК-ГАБДЫЛІК-ГАБДЫЛІ'К выкл. Дзіц. Як імітацыя шуму пры бегу каня. Сядзіць мой сынок на коніка i паедзіць: габдылік-габдылік-габдылік! Косцевічы Астр. ГАВАНДЗЮРА м. i ж. Чалавек, які шмат гаворыць. Такі ўжэ бьіў гавандзюра, tumo, бывала, ніхто зь ім ні згаворыцца. Дварчаны Шчуч
Дадатковыя словы
вычаўпаць, вярэцяж
10 👁