ЗАЗІМАК м. Замаразкі ca снегам пасля адлігі. Зазімкі будуць яшчэ. Новы Пагост Міёр. Будзіць на цябе зазімак, надзелася, як вясной. Янкі Докш. ЗАЗНЁНКА аг. Зазнайка; фанабэрысты, ганарысты чалавек. У маладосці я зазнёнкай не была. Чарневічы Глыб. ЗАЗНОБА ж. Дакучлівы чалавек. Зноў прыйиша гэтая зазноба. КругліцаЧаш. ЗАЗОВЫ толькі мн., абрад. Заручыны. У суботу зазови будуць. Абольцы Тал. ЗАЗУБЕНЬ м. Рыбалоўны кручок. Зазубенъ добры, вялікі. Камень Леп., Жукава Г ар. ЗАЙЗДРАВАЦЬ незак. Зайздросціць. Ніколіўжыцці нельга нікому зайздраваць. Міёры. ЗАЙЧЫКж, бат. Грыб з цёмна-карычневай шляпкай i жоўтым нізам. Хутказайчыкі пойдуць, збіраць будзем. Чарневічы Глыб. ЗАКАЖАНЕЦЬ зак. Перастаць расці, змарнець. Парасёнак малы такі, закажанеў. Ясева Міёр. Агуркі закажанелі ад холоду, не растуцъ нешта. Янкі Докш. ЗАКАЩЦА зак. Зарачыся. Закаілася я з ей у грыбы хадзіць. Паляціць па лесе - не дазвацца. Янкі Докш. ЗАКАЛА аг. Помслівы чалавек. Ён такі закала, што раз не па яго выйшла, дык век помніць будзіць. Падаляны Паст. ЗАКАЛЕЦ м., кулін. Непрапечаны хлеб. Можа, не падышоушы цвета было, можа, духу ў пены не хватала, хто яго ведаіць, чаму такі закалец зрабіўся. Лукашова Паст. ЗАКАЛЕЦЬ, ЗАКАЛЯНЕЦЬ зак. Замерзнуць. Учора так закалёла на морозе, што горла дзярэ. Засценкі Віц. Калі щплей не адзенешея, закалянееш проста. Галубава В.-Дзв. ЗАКАЛІТАК м. Засек; месца, дзе захоўваюць збожжа, гародніну. Закалітак сёння напалавіну засыпалі - год не ўдаўся. Выгада Сен. Параўн. засённе. ЗАКАЛЯНЕЦЬ гл. ЗАКАЛЕЦЬ ЗАКАНУРАК м. Закутак. Паскідвалі ўсё ў закону рак, нічога не знайсці. Бугаі Сен. ЗАКАСЩЦА зак. Захварэць. Унук у мяне закасіўся на ангіну. ЧарневічыГлыб. ЗАКАШАЛЯТЩА зак. Заблудзіцца. Тая карова верна ўлясу закашалялась. Глоданкі Лёзн. ЗА КАЮТАК м. Зацішная мясціна. Нічога быў закаютак каля Межава, часта скот выганялі. Забалацце Арш. ЗАКЕЎЗАЦЬ зак. Забрудзіць, запэцкаць. Смотры, каб не закеўзаў сваю рубаху. Вялікае Сяло Сен. Параўн. заганзаць, запэлхаць, збадзяць у 1 знач
1 👁