Раслінны свет: тэматычны слоўнік (2001). Л. П. Кунцэвіч, В. М. Курцова, А. А. Крывіцкі

м. — Стол. (ТС), дзыбак м. — Навагр. (ЖС), цыбалка ж. — Віц. (Каспяровіч, Насовіч), цабалка ж. — Шум. (СПЗБ), цыбуллё н. зборн. — Пух. (Мат. мін.-мал.), цымбур м. — гродз.-бар. г., Вілен. р. (СПЗБ, Насовіч), сцімбур м. — Паням. р., Вілен. р. (СПЗБ, Сл. Гродз.), сцымбур м. — Астр. (СПЗБ), иурбалка ж. — Старадарож. (ЖНС), иурбалка ж., цурбылка ж. — Мсцісл. (Бялькевіч), цурпалка ж. — Стол. (ТС), иурпалак м., цурубалак м. — Жытк., Стол. (ТС), иурубалы мн. — Беш. (Каспяровіч, Станкевіч), щрубалле н. зборн. — Гродз., Жытк. (ТС, Сл. Гродз), иурка ж. — Люб. (СПЗБ), турбавта ж., турбавтка ж. памянш. — Лельч. (ЖС), цавіна ж. — Гл., Жытк. (Мат. Гом., Янкоўскі), цавіна ж., цаўё н. — Люб. (СПЗБ),■ цяціва ж., цяціўка ж. памянш., цящуе н. зборн., цяціўе н. зборн. — Беш., Смарт. (Каспяровіч, Насовіч, Станкевіч), нацъ ж., нацъва ж., нац/ва ж., нащнне н. зборн. — мясц. (Ластоўскі), батаўё н. зборн., батагі мн. зборн. — мясц. (Ластоўскі), ламбук м., лымбук м., ламбяк м., ламбячок м. памянш., ломб м., лэмб м. — Паням. р., Вілен. р. (СПЗБ, Сл. Гродз.), лёмбас м. — Вілен. р. (СПЗБ), дудан м. — зах.-пал. г. (ДСБ), стоўб м. — Астр. (Мат. Гродз.), стаўбун м. — Вілен. р. (СПЗБ), стаўпан м. — Драг. (ЛП), стабарок м. памянш. — Латгал. р. (СПЗБ), стэрбак м. — Беластоц. р. (СПЗБ), гіц ж. — Лоеў. (Янкова), гічына ж. адзінк. — Жытк., Маз. (ТС, ГЧ), гічы мн. зборн., гічаўё н. зборн. — мясц. (Ластоўскі), кі'сцік м. — Смарт. (СПЗБ), хвасцюк м. — Гродз. (Сл. Гродз.), гсілінка ж. памянш. — Гом. р. (НЛГ), квётка ж. — мясц. (Насовіч), каліўе н. зборн. — Чэрв. р. (Насовіч, Станкевіч, Шатэрнік), каліва н. i ж. 'асобная сцябліна' — Жытк., Стол., Латгал. р., Смален. р. (ТС, Дабравольскі), надсада ж. 'бакавыя сцёблы, якія растуць ад кораня пры падрослым ужо асноўным сцябле' — Чэрв. (Станкевіч), стаўбур м., батуг м. 'пень травяністай расліны' — мясц. (Ластоўскі), стумбёлъ м. 'цвёрдая частка сцябла' — Вілен. р. (СПЗБ); голае, без лісця сцябло: стрыч м. — Жытк. (ТС), стырч м., сторч м., старч м. — Стол. (ТС), стрычан