месца ў ствале, дзе стрыжань праходзіць не па цэнтры: укром м. — Чач., Карм. (Мат. Гом.), воўчы сук м. — Стол. (TC), рагавіна ж. 'дрэва, дзе з аднаго боку буйны слой, а з другога дробны' — Лаг. (Варлыга). Стрымб 'расшчэп у дрэве': стрымб м. — Гродз. (СПЗБ). Сук 'пянёк на дрэве ад галіны': сук м. — Жлоб., Чач., Буда-Каш., Стол. (ТС, Мат. апыт.). СЦЯБЛО I ЛІСЦЕ ТРАВЯШСТЫХ РАСЛІН Сцябло Надземная частка травяністай расліны, якая нясе на сабе лісце, кветкі i плады. сцябло н. — агульн., Беластоц. р. (СПЗБ, Мат. Гродз., ГЧ, Каспяровіч, Насовіч, Станкевіч), сцябёлліка н. памянш. — мясц. (Станкевіч), сцебяльцо н. памянш. — Лях. (СПЗБ), сцібла н. — мясц. (Насовіч), сцябёль м. — Мсцісл., Іўеў. (Сл. Гродз., Бялькевіч), сцёбель м., сцебялёк м. памянш. — Паст., Віл., Слон. (СПЗБ, Мат. апыт.), сцяблта ж. — Мает., Слон. (СПЗБ, Мат. апыт.), сцебялта ж. — Бяроз. (ДСБ, Шаталава), сцеблавта ж. — мясц. (Ластоўскі), бадыль м. — паўн.-зах. з., Беластоц. р., Вілен. р. (СПЗБ, Сл. Гродз., ЭСБМ), бадуль м. — Шчуч. (СПЗБ), бадыліна ж., бадылтка ж. памянш. — цэнтральная частка пал. р. (СПЗБ, ТС), бадылле н. зборн. — спарадычна ўсх,пал. р. (ТС, Янкова), бадылле н. зборн. — усх.-маг. р., Ваўк. (Мат. Гродз., Бялькевіч), бадыля н. зборн. — Бар. (СПЗБ), бадыліёне н. зборн. — Беластоц. р. (СПЗБ), быліт ж., былтка ж. памянш., былтачка ж. памянш. — Жытк., Стол. (ТС, Насовіч, Станкевіч), быльняк м. — Астр. (Сл. Гродз.), ладыга ж., ладыжка ж. памянш. — спарадычна паўн.-зах. з., Вілен. р., Беластоц. р. (СПЗБ, СЦБ, Насовіч), цыбіна ж., цыбінка ж. памянш. — Браг. (Шаталава), цыбіна ж. — Лаг. (Варлыга), цубінка ж. — Старадарож. (СПЗБ, НС), цыбук м., цыбак м., цубак м., цыблах
Дадатковыя словы
бадўль, цыбўк
4 👁