Чужога дабра (добрага) не гань, а свайго дрэннага (ліхога) не хвалі. Г. Яцэвіч, 1965, Маст. 13.10.5; Ееа., 70, 103. а) Свайго дурнога не хвалі, чужога харошага не губь, Добр., Смол., 133. Чужое хвалі, а свайго ў гразь не тапчы. М. Мельнічэнка, 1950, Гом. 13.3.29. У чужом дабрыніхто не ўказчык. Нос., 21. Забіў ты маю свінню, а я тваго бацька: няхай будзе галава за голаў. Ред., 18. Лепі біць свае вошы, чым лічыць чужыя грошы. Мос, 74; Дуб., 32. На чужэй ба шкуры вала спек, на сваей і вошыне заб'е. Добр., Смол., 133. а) На чужой скуры спек бы вала, а на сваёй і вошы не спячэш. Рісік., Добра пець лалом за чужым сталом. Дуб., 17; Рісіё., Здб. За чужымі блінаміі сваіх радзіцелей памінаюць. Дуб., 23. а) Чужымі блінамі сваіх дзядоў памінаць. Дуб., Нар., 12. Сваё сваім, а чужбінка лепі. Нос., 147. На зужсе дабро вочыгараць. Сержп., 62. Не зайздросці чужому, а прыдбай сваё. Мін.-Мал., 1970, 163, Уздз. НІтгодразду па чужому каню. Рубош
Дадатковыя словы
забе
3 👁