За лычка рамушком плаціцца. Нос., 42; Радч., 247; Ляцкий, 58; Сержп., 126; Дразд. а) Чужое лычка плаціцца рамушком. Нос., 182. 6) Узяўшы чужое лычка, аддасі рамяшком (рамянцом). Міеп., 395. Вар.: Ееа., 172. в) Лычка ўкрадзь, раменьчыкам заплаціш. Гильт., 292, Віл, п. Вар.: Ром., Бел., 1, 296. г) За чужое лыка аддасі свой раменьчык. Рісік., 317. Вар.: ром., Зап., І, 215; М. Гваздзёў, 1960, Рэч. 8.1.28; С. Маісеенка, 1965, лоб. 13.3.25. д) За чужое лычка згубіш свой рамушок. Ёед., 172. е) За чужое лычка сваім рамушком не расплацішся. Ром., Мат., 94. Вар.: Рапан., 241. ж) Зачапі чужое лычка, то сваім волікам не аплацішся. Ёга, 172. Пачнеш на лычку, а скончыш на раменьчыку. Ред., 172. ўзжую рагожу аддай кожу. І. Хаўратовіч, 1951, Кругл. Не бяры Чужога: аддасі сваё. Л. Корсак, 1961, Асіп. 13.9.11. Чужое беручы, сваё рыхтуй. Сцяшк., 615, Гродз. Вар.: Нос., 185. Не працягвай рукі на чужое, бо сваё згубіш. 4. Шыцік, 1961, Дубр. 13.96. а) Чужое ўзяць -- сваё згубіць. Сах. б) Не трэба чужое хапець -- сваё паложыш. 4уб., 43. в) Не ганіся за чужым, не трэба будзець плаціць сваім. Дуб