ХВЫР (хвырь). Пра фыркание, адмаўленне. Звалі разым, a йна хвырь. ХВЫРК (хвырьк). Toe ж. Хвырьк ны яго: наго ты туды сыбраўся. ХЕ-ХЕ. Гл. ха-ха. Нысьмяшыў сымаео сябе, хе-хе дробнінька рыссыпаіцца. ХІСЬ. Пра хістанне. Ен хацеў на вуха скызаць, а йна хісь ат яео, Шост хісь, хісь. ХІ-ХІ. Гл. ха-ха. Усё хі-хі адна піріда дною, ці ня сьмешныя што зьелі. ХІЦЬ. Гл. хісь. Шула хіцЬ'Х Іць, я н о сам о зы в а л іц ц а біс твае пом ы чы. ХЛЕБ. Пра хлябтанне. Сыбака c пырысяччыеа карыта хлёб, хлёб, a ніхай ты здох. ХЛЕП. Пра стук, паданне. Дзьвері хлёп яму пы пальцых. Мяса хлёп на мост. ХЛІП. Пра плач. Хліп, хліп i зарюмзыў. ХЛОП. Гл. трах. Хлоп пы сталу рушніком. Хлоп i ляжьіць. ХЛЫН. Пра бадзянне. Хадзіў ба ŭ хадзіў, хлын, хлын. ХЛЫНК. Toe ж. Ходзіць хлынк, хлынк туды-нызад. ХЛЫСЬ. Пра ўдар. Хлысь ложкыю па лбу: еж як нада. ХЛЮП. Пра хлюпанне. Ідзеіа, пыд ныгамі хлюп, хлюп. v ХЛЯП. Пра закрывание. Хляп піряд носым i зычыніла дзьвері. * ХЛЯСЬ. Пра сцябанне, удар. Хлясь цірісьсядзельнікым. Хлясь пы ліцу.' ХНЫК. Пра бадзянне, бязмэтны пошук. Хныкt хнык na кусьцікых, na борку, як сьвет пыціряўійы. ХОП. 1. Пра хапанне. Хоп зы вярёўку, січас пыцягніць. 2. Гл. оп, Хоп i там. ХОХ. Пра ўздыханне. Хох, як ета цяжола біс npiвычкі с касою. Хох, зымаріўся. ХРАП (хряп). Пра трэск, удар. Чыпіла хряп i зламілыся. Сы сьцяны хряп затылкым. ХРАСЬ (хрясь). Пра ўдар. Хрясь аб зямлю ўсім целым, як ён толька пыдняўся. ХРОП. Пра трэск. Бірьвяно коць, ныга хроп, я зразу i болі ні пачуў. ХРУК (хрюк). Гл. рух. Кыбанчык хрюк, хрюк у пуні
Дадатковыя словы
кўсьцікых, хіцьх
0 👁