Народная лексіка (1977). А. А. Крывіцкі, Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 289  ▶ 
номір адбыць, тады забяжыцца дамоў, як жару ўхвацьць, там нік, тут лісь, наб'ець сваё пільмд i пашоў на с круты, а ты — хоць ты выпруцься. Так i жывеыы дзе сам ні дайдзіш, там i ні найдзіьа. Казнь яму ці ні казнь — ўсядно як да пня». Да тоўстых, як да патэнцыяльна або пэўна лянівых, таксама не адчувалася асаблівай прыхільнасці, таму i звалі іх неяк неласкава: самуйла, буйла, рыдзіль, ьито ўшыркі, то ўдоўжкі. Вялікую спраўную жанчыну называлі тартарыца, калі яна любіла i ўмела лоўка i хутка працаваць: «Во лдміць — аж тр&шчьщь» або: «Аж гай ьаўмьць». A рыдзіль нават фігураваў у такой прымаўцы: «Хворый ты хворый, сам ты як рыдзіль, нос як бутвьння». Тоўстыя маглі быць купкуваценькімі ў гладкімі з круглым брушкам\ пуцкуватымі або лупатымі 'з вялікімі губамі, якія ўтвараюць адну дэталь разам з носам'. Пра таго, хто быў укормлены, але моцны i не тлусты, казалі: як кукамі збітый, сприуны як лут, як бізун. Калі размова ішла пра сприунае, поўнае дзіця — камлюка або целыьука, то яно магло выклікаць добрую усмешку i словы: «Няўрокам сказана, пахожый маліц 'для свайго ўзросту даволі вялікі', як пірамытый 'гладкі, укормлены'». Калі ж дзіця не вызначалася ўзорнымі паводзінамі, па-нашаму, дурэла, яно магло заслужыць такія стрыманыя эпітэты, як дуроный, благьи, ніякій, распуснік, агизный, сабакар, вачапор. Два апошнія словы ўжываліся ў тым выпадку, калі дзеці ставился непристойна да дарослых. Былі выпадкІ, калі маці сварылася i страшней. Вось прыйшло дзіця зімой з вуліцы, адным махам скінула з сябе пары тры штаноў, мокрых, як юхцьна, i комам павееіла на шасток на печы, a валёнкіў поўныя вады, пакінула каля парогу. С!амо ж узлезла на ложак i цешыцца. Тады ўжо маці рашчачэнівалася 'пачынала доўга i шматслоўна сварыццаў: «Ну, ьикараць малая, ні жывацёй сцеражыся', ycё кьнуў-рынуўг ьивирнуў гэты буртуль на шасток, i ў валінцах вун вада квякчыць, ды ў дабавак вун яшчэ ўсю пасцель здратавиу...» Лясь/-— i малое атрымлівае ліпіка па адным месцы... На гэтым моўны тэатр зачыняўся. Працавітых i здольных людзей называлі варацьла або ўмёка. Прозвішча самага рупнага руплівага' чалавека ў
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

агйз, благьй, бізўн, бўйла, вачапбр, дурбный, здратавйў, кўкамі, лясьі, набець, няўрбкам, пахбжый, прбзвішча, распўснік, рўпнага, самўйла, спрйўнае, спрйўны, ьйвйрнуў, ьйто
21 👁
 ◀  / 289  ▶