АДЗЯ'БНУЦЬ незак. Toe, што i адзалёць. АДНАВО'Р, АДНАВОР'Ю прысл. Па першай раллі, не па мешані. Пасеіў жыта аднавор. - АДЫСЫДІ' зак. Пракласці (мяжу), ідучы, паеоўваючы ногі па зямлі, траве. Адысьці мяжу на лузі. АЗІ'МКА ж. Азімая пшаніца. АМЕ'ЦІНЫ мн. Амецце. v АМІЛА' ж. Пустазелле з высокім сцяблом i еуквеццем мяцёлачка, якое расце ў жыце. Гірсіца — хлебу naмашніца, аміла — хлеб зьвіла. АПАНІТАВА'ЦЬ зак. У прысутнасці панятых скласці акт аб патраве, пашкоджанні кім-н. пасеваў. Брыгадзір апанітаваў пастухоў, што жыта патравілі. АПКО'САК м. Астатак касы, старая скошаная каса. Апкоскам многа ні накосіш. АПЧАРСЬЦЬВЕ'ЦЬ зак. Троху абсохнуць, абветраць. Хай зімля апчарсьцьвеіць, тады паедзіш баранаваць. Сена на ветры троху апчарсьцьвела. А Р А Л Л Я ' Р а л л я. АРБА' ж. Ворыва, аранне. Учора на арбе быў, а сягоньня скарадзіць буду. АРО'МЫ: аромы хамут — хамут для запраганни каня ў плуг, барану. АРЭ'Ц м., P. арца. Араты. Зь яго яшчэ слабы арэц, плуга ня ўдзержьць. АСЕ'ЦЬ: садзіць асёць — расстаўляць снапы на цапкі ў нагрэтай аісеці для прасушвання перад малацьбой. АСТРО'УКІ мн., АСТРАУЁ зборн. Прыстасаванне для сушкі снапоў на агародзе; друкі. Удзелі ячмень у астроўкі. Паставілі астраўё на гародзі. АСЬЦІНА' ж. Адзін вуеік асця; асцюк. Асьціна ў вока пагіала, рэжацца. АТО'ЖЫЛЬЛЯ н. зборн. Атожылкі, адросткі. Hapacло атожыльля. АТПІ'ЦЦА зак. Адсырэць, зрабіцца вільготным. Сена атпілося за ноч, мяккая стала. АТСКО'ЧЫЦЬ зак. Хутка вырасці. Пожню толькі скасілі, a ўжо маладая атаўка атскочыла. АТСЛРЗНУЦЬ зак. Зрабіцца слізкім ад вады. Гліна атслізла послі дожджу, араць саўсім неік. АТУРСУСЫДЯ н. зборн. Адросткі, атожылкі. Агрэст многа атуросьця пусьціў, налета балыиый куст будзіць. АТХО'НАВАТЫ прым. Адхонны, пакацісты. Калі ат
Дадатковыя словы
адзябнуць, аднаворю, азімка, амеціны, апанітаваць, апкосак, апчарсьцьвець, асець, астроукі, атпіцца, атскочыць, атхонаваты, запраганнй, хамўт
0 👁