Народная лексіка (1977). А. А. Крывіцкі, Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 289  ▶ 
рошчыныла, хліб нэ вдавса, глызявый, закалэц на палэц. Глызявы МЛЫНЦІ. ' ГЛЭ'КАВКА ж. Ікота. Як нападэ глэкавка, то стысны ніс пальцами, затаі дыханьне, мо й пройдэ. ГЛЭ'КАТЫ незак. Ікаць. Наокола 'смэюцца, а він собі глэкае i глэкае, упынку нэмае. ГНЫЛЭ'Ц м. Месяц у трэцюю чвэрць, у трэцяй фазе. ГНЫНУ'ТЫ зак. Модна кулаком ударыць. Як гныну, світа божого нэ зобачыш. ГОЛОШЧГТ м. Дождж Са снегам, золь i слізгота. ГОНОЗА' ж. Заедзь. ГРУДО'К м. Сенажаць або лапас у сухім, узвышаным месцы. Шчо ему, він на грудах накосив, трава як чай, пахнючая. ГУ'ПАТЫ незак. Вухкаць, бухаць. Цілый дэнь дэсь коло міста гупало — чы то лід рвуть, чы са'лдат учать. ГУ'ЦАТЫСА незак. Гойдацца, калыхацца. Підэмо, погуцаемса, мні тато зробыв гуцалку. ГЬГЧКА ж. Адростак у караняплодаў. ДОВЭСТЬГ зак. Асачыць (курыцу, кнігаўку i інш.). ДОШ'РУ приел. Зараз, цяпер, у гэты момант, да гэтай пары. Выбэраецца як на высільле, а допіру em удома. ДОТЫКА'НЬНЕ н. Вытканае, але яшчэ не адрэзанае ад кросен палатно. ДРЭ'КАВЫЙ прим. Картавы. ДЭРНО' ц. Дзірван, дзёран. Обкладу хлэвы дэрном, мо тэплій будэ. Шчо там уродить — однэ дэрно. ДЫВЫНА' ж. 1. Дзіва. Чы то дывына— він завшэ був таким, шалапута-шалапутою. 2. Падтыннік. ЖЭБОШ'ТЫ незак. Бубнець, ціха i нёвыразна гаварыць, гаманіць. Послухай-бо, про шчо вони там жэбонять. Жэбоныть i жэбоныть нішчо сам собі, як нэпрыкаяный якый. ЖЭРЛО' н. 1. Джала (ў пчалы, у касе). 2. Жарало, жэрла (печы, прорвы, крыніцы, гарматы). ЗАВГОДГ прысл. Загадзя, наўперад. Він завгоді всэ наладовав: коші, клівню, бовтало. ЗАГА'БАТЫ зак. Прысвоіць, прыхаваць, захапіць. I дэ вона ty сподныцу загабала? Святый Антоныку, об'явы ii, об'явы.— Так він тобі i об'явыть, колы сама нэ знайдэш
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

глэкаты, гнылэц, гнынуты, грудок, гупаты, гуцатыса, дотыканьне, дошру, дрэкавый, жэбошты, загабаты, обявы, обявыть, салдат
5 👁
 ◀  / 289  ▶