ВОЛО'КА ж. Тонкая вяроўка. ВОЛОСІ'НЬНЕ к. Конскі волас, які выкарыстоўваецца на смычок; з яго ж пастухі сплятаюць тонкую вяровачку, якую прычэпліваюць на канцы арапніка. ВОЛОХА'ТЫЙ прым. Кашлаты, пухнаты, валасаты. Гускы за мною, вовк за горою, сіры, білы, волохаты, npoшэ дохаты (з дзіцячай гульні). ВОРОТЬГЛО н. Навой, драўляны вал у ткацкім станку. Вэлыкэ воротыло — задні навой,з асноваю. Малэ воротило — падатняны навой. ВОЧЫПКЫ' мн. Вяроўкаў люльцы. Вочыпкы скубляла, зжамтсСла абы-як i за пояс, i пошкандыбала, тарабанячы ціпкамы по вэмлі. ВУДЫ'ЛНА мн. Цуглі. ВЬІ'БОВКНУТЫ зак. Нечакана, раптоўна выскачыць з вады на паверхню, вынырнуць. I одкуля він тут выбовкнув, казалы нэмае, завэрбовавса. Каміньне з'іхало, i лён выбоек, нэ вымок як трэба. ВЫЛО'ГЫ мн. Адвароты ў адзенні. ВЫ'ОПРАГАТЫ зак. Збіць (лейцамі, абродцю i інш.). Завшэ лізэ він у шкоду, застав раз було, так добра такы выопрагав, алэ й було за шчо, ВЫ'ЛЫШАТЫ зак. Кастрыраваць. ВЫРАЧКОВА'ТЫЙ прым. Лупаты, вірлавокі, зіркаты. ВЫ'РАЧЫТЫСА зак. Вытрашчыць вочы. Ну чого ты вырачывса, чого выторопыв'са, шчо нэ бачыв, сіль-пэчына з твоімы очыма — шчэ зурочыш. ВЫ'СЫПКЫ мн. Лехі ў залітых вадой мясцінах, ўвысыпаныя» высока за кошт зямлі з разор. ВЫХВАТА'НЭЦ м. Скавароднік. ВЫ'ЧАВКЫ мн. Жамерыны. Насіньне з гарбузів вычадляють, одбырають, а вычавкы оддають свынням. ВЭЛЫКДУ'Р м. Боўдзіла. Ну й вэлыкдур уродывса — вэлыкый до нэба, а дурный як нэ трэба. ВЭЛЬКО'ЛЁН м. Вялікі i няроўны лён. ВЭРСТА'ТЬ jk. Ткацкі станок. ВЫШШЭ'И м. Асака-разуха, якую кладуць на дах або на вышкІ для ўцяплення, а таксама скарыстоўваюць на подсціл. У Завішновьі багато вышшэю накосыв, думаю, шчо хопыть на всю зиму. ГЛЫ'ЗЯВЫЙ прым. Вязкі, ліпкі, нясмачны (пра страву)гацеслівы, з закальцам (пра хлеб). Нэ в пору
Дадатковыя словы
волока, волосіньне, волохатый, вудылна, вылогы, вылышаты, выопрагаты, вырачковатый, вырачытыса, высыпкы, выторопывса, выхватанэц, вышшэи, вьібовкнуты, вэльколён, вэрстать, глызявый, зіхало, кладўць
9 👁