ЗАГАМОВА'ТЬІ зак. Утаймаваць, супакоіць (рану, боль). ЗА'ЗУБЭЦ м. Рыбалоўны кручок. Почэпывса було кожушок, алэ знаеш, якый у мэнэ зазубэц — одорвавса. ЗАЗЭ'ПАТЫСА зак. Задыхацца (пры хуткай хадзьбе, пры ўзыходжанні на гару). Покы заліз на гэты вышкы, зазэпавса, продыху нэмае. ЗАКОПЬГЛЫТЫГУБЫ зак. Надзьмуцца, пакрыўдзіцда. Бач, яка цяця, чуть шчо нэ по ёго; i закопылыть губы, i надуецца., прыступу до ёго нэмае. ЗА'КРУТШ, ГУЖО'ВКЫ мн. Заверты, заваратш. Закрутні роблять для санэй, гужовкы — в прасло. ЗА'ЛЭВЭНЬ м. Лівень,.заліўны дождж. ЗАЛО'ЖЭЧНЫК м. Месца для лыжак на кухні. ЗАПО'НА жг Фіранка, заслона. ЗАТОЪКА ж. Здор, свіны нутраны тлушч. ЗАТРУБЬГТЫ зак. Закінуць, згубіць/Дз шапка, куды ты и затрубыв. ЗАХОДЬГТЫСА зак. Заўпарціцца. Заходывса—тількы дай ему i всэ, хоч з-пуд зэмлі достань, i поставыв на своему, знашлы, досталы. ЗА'ЯЧАМО'РКВА ж. Маркоўнік. ЗДУ'ХОВЫНА ж. Дыхавіца; паха ў жывёлы. Пуд здуховыною почало колоты, нішчо пэчэ, ёкае. Нішчо кобыла занудылася, погано юй, бач, як здуховыны рознэсло, мо поганяты по выгону, хто ёго знае, чы поможэ. ЗГВЫ мн. Прамежкі паміж верхнімі i ніжнімі ніткамі асновы, у якія прапускаюць чаўнок з утокам. ЗГКРА мн. Іклы. З.ЛЯ'КУ, 3 ПЭРЭЛЯ'КУ прысл. 3 перапалоху. Оповночы уво млынка завшэ 'лякае, одын раз Фэдорэц зляку впав у воду. Здалосо, шчо вовк, так з пэрэляку i сіла, аж ю Дубойчыкув собака. ЗНРТЫТЫСА зак. Знікнуць, стушавацца, засаромецца. Хлопчык соромлывый, як тількы увыйдэ хто, він застыдаецца, стулыцца, знітыцца в куточку, як бутто i пэма ёго. ЗОЗУ'ЛЬКЬЩЛЁН м. Казялец. ЗО'ПАЛУ прысл. 3 гарачкі, з Шалу, з ачмурэння, замарачэння; неабдумана, неабачліва, неспадзявана. А я ' нэ бачу, шчо яруга, i зопалу як чобовхну: кому сміх, а кому гріх. ЗЯБЛЯ'ў. Зябліва