ГІРЫТО'П м. тупаніна. Як пачнеш польку c прытопам, аж пол трасецца (Марозавічы, Б.-Каш. + Кароткавічы, Жлоб.). ПРЫТУТА I ж. жэрдка, лата (y саламянай страсе). ГІрытугі ляжалі так крэпка, што ніякі вецір ні мог атарваць іх (Рудня, Чач). ПРЫТУТА II ж. нястача. Наверна, прытуга прышла, дак босая прыбегла (Быч, Карм.). ПРЫТУЖА'ЛЬНІК м. клін (y навоі). Палатно нешта аслабла, замадуй прытужальнік (Кірава, Жлоб.). Параун. прытужнік. ПРЫТУ'ЖНІК м., тое, што прытужальнік. Прытужнік выпаў з навоя (Пярэдзелка, Лоеўск.). ПРЫТУ'ЛА ж., тое, што павалока. Гэта марфін прытула пацягнуўся дамоў (Сяўкі, Лоеўск.); На нашай вуліды сем Васілёў i ўсе прытулы ў жонак (Хальч, Гом.+ Н-Хізы, Ветк.). Параўн. падсабляка, прылеп. ПРЫТУ'ПВАЦЬ незак. тупаць. Што ты прытупваеш тут? (Баравікі, Светл.). ПРЫТУРА'ЧЫЦЬ зак., тое, што прытаганіць. I куды ты прытурачыў гэтае палена, абы толькі на дварэ валялася (Хутар, Светл.). Параўн. прытараніць. ПРЬРХАПКАМ прысл. прыхваткамі. Ох, прыхапкам ты многа i не надзелаеш (Гадзілавічы, Раг.). Параўн. прыхваткам. ПРЫХА'ТАК (прыхаток) м., тое, што прыстаўка. Трэба б прыхаток зробіць (Бялёў, Жытк. + Гарадзец, Раг.; Стаўбун, Ветк.). ПРЬРХВАТКАМ прысл., тое, што прыхапкам. Прыхваткам кожны дзень ды i зробіш (Тульгавічы, Хойн.+ 4-Бабовічы, Гом.; Неглюбка, Ветк.). ПРЫХЛО'ПНУТЫ прым., тое, што падопаны. A ён прыхлопнуты ніяк не пойме, што я на яго глядзедь не хачу (Хвойнае, Хойн.). Параўн. прышалопкаваты. ПРЫХЛУўКАВАТЫ прым. прысадзісты. Крыша занадта прыхлупкаватая (Грышын, Ельск.). ПРЫХО'Д (прыхот) I м., рэл. прыход. У Кашэвічах раней быў вялікі царкоўны прыхот (Дуброва, Петр.); У гэтом прыходзі було неколькі цэрквоў (Бялёў, Жытк. + М. Аўцюкі, Калінк.). ПРЫХО'Д II м. прылазнік. Прыдзеш у прыход i раздзяваесся (Піркі,. Браг
Дадатковыя словы
гірытоп, гірытўгі, прытупваць, прытурачыць, прытўга, прытўжнік, прытўлы, прытўпваеш, прыхатак, прыхбдзі, прыхбт, прыхлбпнуты, прыхлу^каваты, прыхлўпкаватая, прышалбпкаваты, тбпам, тўла, тўпаць
3 👁