ПРЫСКУ'РА ж., рэл. просвіра. Прыскуры ляжалі на тарэлцы (Зяньковіна, Карм.). ПРЫСЛЯДЗГЦЬ зак. высачыць. Трэба прыслядзіць за курай, а то яйца губяцца (Кароткавічы, Жлоб.). ПРЫСЛЯПРЦЦА (прысліпіцца) зак., перан. прыстаць, прычапіцца. Чаго ты к дзеўцы прысліпіўся, што табе трэба? (Вітлін, Раг.). ПРЫСМІХА'ЦЦА незак. кпіць, насміхацца. E тут жэншчыны, што прысміхаюцца з усіх (Хізы, Ветк.). ПРЫСТАКА'НІЦЦА зак., перан. прывыкнуць, прызвычаіцца. ён прыстаканіўся так жыць, дык i не хоча ісці на другую работу (Амельна, Раг.). ПРЬІСТА'КІ толькі мн. прымы. Пайшоў у прыстакі (Неглюбка, Ветк.). ПРЬГСТАНЬ ж. 1. прыстань. У нас тут няма сваёй прыстані, мелкая рэчка (Хізы, Ветк.); 2. месца (дзе вяжуць плыты). Прыстань робяць блізка ад дзялянкі (Хізы, Ветк.); На прыстані вяжуць плыты (Баравікі, Светл. + Бялёў, Жытк.; Забалацце, Раг.; Пярэдзелка, Лоеўск.). ПРЫСТА'УКА ж. прыбудова. Да хаты прыбудавалі прыстаўку (Піркі, Браг.). Параўн. прыхатак. ПРЬІСТА'ЦЬ зак. 1. стаміцца. Ішла, ішла, набрала багато ягод да i прыстала (Бялёў, Жытк.); 2. тое, што прылшнуць. Мой Змітрок у вайну прыстаў так да якоісь жонкі ды i не вярнуўся (Крупка, Маз.); ён да яе прыстаў у прымы (Буйнавічы, Лельч.+ Касцюкоўка, Гом.; Хізы, Ветк.). ПРЫСТО'Л м., рэл. фэст. Хутка прыстол будзе i ў нашай царкве (Баравое, Лельч.). ПРЫСТРСУЙ м. драбіны (лесвіца). На прыстроі добрэ здымаць яблыка (Бялёў, Жытк.). ПРЬІСТРЫГАВА'ЦЬ зак., шав. сфастрыгаваць. Трэбо шчэ прыстрыгаваць скроенае (Старажоўцы, Жытк.). ПРЫСТРЭ'Т м. спалох. Шаптуха прыстрэт лячыла (Аравічы, Хойн. + М. Аўцюкі, Калінк.; H. Гута, Гом.). Параўн. пуд II, пужанне. ПРЫСУКРАВА'ЦЦА зак. паддобрыцца. Ен хутка прысукраваўся да начальства, бо яму трэба выпісаць кірпічу (Заспа, Рэч.). ПРЫСУ'НУЦЦА зак., неадабр. прыцягцуцца. Чаго
Дадатковыя словы
прыскура, прыскўры, прысміхацца, прыстаканіцца, прыстаука, прысукравацца, прысунуцца, прьістакі, прьістаць, прьістрыгаваць
3 👁