сцерліса зубцы ў пральніку. Побі трохі полотно пральніком (Тураў, Жытк.). ПРА'ЛЬШЧЫЦА ж., тое, што прадзённіца. Цяпер у нас мала пральшчыц, но некоторые старухі прадуць для сябе (Дубраўка, Добр.). Параўн. прадка ў 1 знач., пралка, пралля. ПРАМАРГА'ЦЬ зак., тое, што правароніць. Глядзі, дзеўка, прамаргаеш, тады локці кусаць будзеш (Чырвоны Маяк, Гом.). Параўн. празяваць. ПРАМАСЛОЧНА ж. дрэва (прамаслойнае). 3 прамаслоіны ўсягда получаецца добры строй (Бялёў, Жытк. + Людзяневічы, Жытк.; Хракавічы, Браг.; Чырвоная Буда, Добр.). ПРАТУРЫ'ЦЬ зак., тое, што празырыць. Яго нада i с хаты пратурыць (Салтанаўка, Б.-Каш.). ПРЫКАМЕ'ТА ж. прыкмета. Ен верыць у розныя прыкамёты (Шалухоўка, Ветк.). ПРЫКЛЕДАК м., тое, што падпавёцце. У прыклётку дровы пасечаныя ляжаць (Холмеч, Рэч.). Параўн. повяць, подпавець, прыклётнік. ПРЬІКЛЕ'ТНІК м., тое, што падпавёцце. Прыклётнік закрый, коп ніхто не зайшоў туда (Халочча, Чач.); Снапы складалі ў прыклётніку (Баравікі, Светл.+ Амельна, Раг.; Марозавічы, Б.-Каш.). ПРЫКЛЯКА'ЦЬ незак. заўважаць, звяртаць увагу. Толя наш спачатку не прыклякаў на яе (Бялёў, Жытк.). ПРЬГКЛЯУКА ж. зачэпка, падстава. Яму ж абы прыкляўка каб прыдрацца (Мормаль, Жлоб.). ПРЫКМЕ'ЦЬ зак. набыць. А яна не прыкмёла тое лякарства (Аравічы, Хойн.). ПРЫЛА'ВАК м. падстаўка. Стань на прылавак i дастанеш (Бабовічы, Гом.). ПРЫЛЕП м., іран., тое, што павалока. К цёці Baci пайшоў прылёп (Баравікі, Светл.). Параўн. падсабляка, прытула. ПРЫЛЕТНЫ прым., перан. падстаўны (npa дошку пад лятком). Пчолы садзяцца на прылётную дошку (Забалацце, Раг.). ПРЬІЛГПНУЦЬ зак., іран. пайсці (y прымы). Вунь к адной прыліп, дак паўтара года жыў (Піркі, Браг). Параўн. прыстаць у 2 знач. ПРЬКСАК (прісак) м. пясок. Яка там картопля віроста, там жэ одын прісок (Грушаўка, Hap
Дадатковыя словы
пбвяць, пбдпавець, пральшчыца, прамаргаць, прыкамета, прыклякаць, прыкмець, прытўла, прьіклетнік
2 👁