карпалі дзірачку ў зашытым мяшочку i гарбузікі выцягалі (Пясчанікі, Жытк.). ПРАКАУТНУ'ЦЬ (прокоўтнуць) зак. праглынуць. Ох, якое яблоко, не прокоўтнуць (Аравічы, Хойн.); Я сьліву з каменьчыкам магу пракаўтнуць (Дабрынь, Ельск. + Сцяпы, Жлоб.). ПРАККВА ж., бат. крапіва. У людзей кветкі тут раслі б, a ў нас праківа (Перароў, Жытк.). ПРАКЛА'ДЗІНА ж., тое, што пала ў 2 знан. Каб стог добра стаяў, кладудь пракладзіну наверху (Хізы, Ветк.). ПРАКЛГМКАЦЬ зак. пражыць (як-небудзь). От памаленьку праклімкаем як-небудзь (Палессе, Чач.). ПРАКО'УЗАЦЦА зак. пракатацца. Усю зіму пракоўзаліся на горцы (Перароў, Жытк.). ПРАКСЭ'ДЛІВЫ прым. прыдзірлівы. А тайка ты мая, якая ты праксэдлівая (Крупка, Маз.). ПРАКУЯ'ЧЫЦЬ зак. пракруціць, прапіць. За пяць дней шаснаццаць рублёў пракуячыў (Баравікі, Светл.). ПРАЛЕ'САК (пролёсак) м. нералесак. Там во пройдзеш пралёсак, i сразу бор пачнецца (Кароткавічы, Жлоб.); Пройдзеш по пролеску, а там ужэ блізко (Бялёў, Жытк.). ПРА'ЛЩА жтое, што прадка ў 2 знач. Дзед, праліцу маю наладзь. Мадзееш ля етай праліцы дзень i ноч (Быч, Карм.). ПРА'ЛКА ж., тое, што прадзённіца. У хаце Фядосі заўжды збІраліся пралкі (Багданавічы, Карм.). Параўн. прадка ў І знач., пралля, пральшчыца. ПРАўЛЯ ж., тое, што прадзённіца, Я ткала колісь i прала. Добрая пралля была (Бабовічы, Том.); Раней вс.чарамі да нас прыходзілі праллі (Заспа, Рэч. + Нёглюбка, Ветк.; Холмеч, Рэч.): Параўн. прадка у 1 знач., пралка, пральшчыца.: ПРАЛОТ м. дарога (мошчаная дошкамі). Недалёка ад лесу зрабілі пралог. На пралозе астанавілася машына (Забалацце, Раг.). '. ПРАЛУПГЦЦА зак., перан. прачнуцца (рана), Чаго ты зараньня пралупіўся? (Карма, Добр.). ПРАЛЫ'СЩЬ зак., цясл. прачасаць. Пралысь палена ды адбі шнурам (Засінцы, Ельск.). ПРА'ЛЬДІК м. качалка (для бялізны). Ужэ зусім 14* 2» I
Дадатковыя словы
пра^ля, пракаутнуць, пракаўтнўць, пракладзіна, пракоузацца, праксэдлівы, пракуячыць, пралесак, пралща, пралысщь, пральдік, прокоўтнўць
5 👁