ПРАДСАДЗГЦЬ зак. працадзіць. Прадсадзі малако ў гладышку (Карчовае, Хойн.). ПРАДСЯДА'ЦЕЛЬША ж. старшыня (жанчына). У нас новая прадсядацельша (Акцябрава, Карм.). ПРАДУ'ШНІК м. душнік. У хундаменці робяць прадушнікі (Дарашэвічы, Петр.). ПРАДУ'Н м. мужчына (які прадзе). Сільна многа напраў кудзелі мой прадун (Дубраўка, Добр.). ПРАЕ'Х м. прарэх. Вялікая дзяўчына, a праёха ня ўмея зашыць (Заспа, Рэч.). Параўн. прэрах. ПРАЖМО' зборн. каласы (смажаныя на агні). Калі ідзеш у начное, то добра рабіць пражмо з каласкоў (Шалухоўка, Неглюбка, Ветк.). Параўн. пражонка. ПРАЖО'НКА зборн., тое, што пражмо. Ета дзеці нарвуць каласкоў, насмажаць i ядзяць пражонку (Хізы, Ветк.). ПРАЖОФА аг., груб, абжора. Сколькі не дай ёй — усё з'есдь, пражора (Бабовічы, Гом. + Будкі, Hap.). ПРА'ЖЫЦЬ незактое, што прагці. Пражы мне яешню (Карма, Добр.); Пражэцца на скаварадзе сала (Неглюбка, Ветк.). Параўн. прэгці, прэждь. ПРАЗ прыназ. пра. Праз вас тут ніхто й ні думаў (Шарып, Ельск.). ПРАЗАФЫТЫ прым. празорлівы. А малая була сільна празарытая (Аравічы, Хойн.). ПРАЗВЕ'СЦІ зак. ашукаць. Я думала, што Іван будзе мой, a ён мяне празвёў (Піркі, Браг.). ПРАЗДРАУЛЯ'ЦЬ незак. вітаць. Нявеста прыехала, дак так праздраўлялі ўжэ (Стаўбун, Ветк.). ПРАЗНОТ м. хвароба (жывёлы). Празногам хваў рэюць каровы, кроўю мочацца (Піркі, Браг.). ПРАЗЫФЫЦЬ зак. прагнаць. Я яго так празырыла, што ён ледзьве ногі ўнёс (Запясочча, Жытк.). Параўн. пратурыць. ПРАЗЯВА'ЦЬ зак., тое, што правароніць. I як я мог празяваць яго, хоць рэж — не помню (Чырвоны Маяк, Гом.). Параўн. прамаргаць. л; ПРАКАВЕ'ТНЫ прым. спрадвечны, стары, Такіе песні, колішнія, пракавётныя я ўсе забыла (Дубраўка, Добр. + Грушаўка, Добр.). Параўн. пракалеташііі. ПРАКАРО'НКАВАТЫ прым. каржакаваты. Bot які п p а к а рон ка в аты, як грыб (Бабовічы, Гом.). ПРАКАФПАЦЬ зак. пракадупаць, прапароць. Пра2J