ку ешце й малаком праганяйце (Шарын, Ельск. + Кіцін, Жлоб.).
ПРАГАРАВАЦЬ зак. пражыць (у нястачы, горы). Прагаравала я ўвесь свой век, прамучылась (Багданавічы, Карм.).
ПАГЛАДЗІЦЬ зак. паўшчуваць. Прагладзілі яго на сходны, дак чалавекам стаў (Быч, Карм.).
ПРАГОН I м. 1. Прагон (праход для жывёлы). На прагоне куры, гусі ходзяць (Дубраўка, Добр.); 2. сцежка (пратаптаная жывёлай). Багата кароў ходзіць, нарабілі бальшых прагонаў (Бабовічы, Гом. + Неглюбка, Ветк.; Хізы, Ветк.; Холмеч, Рэч.).
ПРАГОН II м. бэлька. Прагон навярху праложваецца ад сцяны да сцяны (Дарашэвічы, Петр); У яе ў хаце паклалі прагоны (Хвойнае, Хойн.); Без прагонаў хата не строіцца (Дубраўка, Добр.); Прагонамы дзелаюць перакрыццё над вокнамы й дзвярыма (Стаўбун, Ветк.+ + Баравікі, Светл.; Кароткавічы, Жлоб.; Холмеч, Рэч.).
ПРАГЦІ незак. смажыць. Сала нада прагці (Казацкія Балсуны, Ветк.); Што ж тыя картоплі адны, я хоць сала вам прагла (Каменка, Маз.); Пражы мне c салам яечню (Хальч, Ветк.); Бліны ж я пякла, сала прагла (Стаўбун, Ветк. + Холмеч, Рэч.); Параўн. пражыць, прэгці, прэжць.
ПРАДЗЕЛЬНЫЯ прым., тое, што пасахлі. Прадзельные каноплі поцерла ўжэ (Верасніца, Жытк.).
ПРАДЗЕННІЦА ж. папрадуха. Унь у Ксенькі вечором як соберуцца прадзённіцы да вязанніцы, то сцены дрыжаць от песень i роготу (Юркевічы, Жытк.). Параўн. прадка ў 1 знач., пралка, пралля, пральшчыца.
ПРАДЗІВА ж. пража. 3 етага лёну будзе тонкае прадзіва (Чарнейкі, Рэч.); Аднаго прадзіва мо пяць пудоў було (Дзвіжкі, Ельск.).
ПРАДКА ж., уст. 1. тое, што прадзённіца. Ужо з месяц не прыходзіла прасці кудзелю тая прадка (Дарашэвічы, Петр.). Параўн. пралка, пралля, пральшчыца; 2. прасніца. Я на прадцы ўчора багата напрала (Вуглы, Hap.). Параўн. праліца.
ПРАДКУКАЛКА ж., заал. кукалка. Прадкукалка развіваецца пяць дней (Астрагляды, Браг.).
ПРАДОЎЖНЫ прым. падоўжаны. Счас будзем лажыць прадоўжнае палена (Халочча, Чач.).
4 👁