ПРАБІРА'ЦЬ незак. праполваць А ты радкі прабіраяш? (Сямёнаўка, Рэч.); Радкі прабіраюць, коб чыста було (Баравікі, Светл.). ПРАБІТНЬГ прым. пранырлівы. Мой сын — прабітны хлопец: чаго хочаш дастаніць (Каравацічы, Рэч.). Дараўн. праворны. ПРАВАРО'НІЦЬ зак., перан. прагледзець, прапусціць (што-небудзь). Эх ты, такую дзеўку правароніў (Чырвоны Маяк, Гом.). Параўн. празяваць, прамаргаць. ПРАВЕ'ТРЫЦЬ зак. правеяць. Трэба правётрыць зерне (Багданавічы, Карм.). ПРА'ВІЛКА ж., спец, распорка. Знятую шкуру нацягнулі на правілкі, каб лепей высахла (Кароткавічы, Жлоб. + Багуцічы, Ельск.). r ПРА'ВІЦЦА звар. ачуньваць, папраўляцца. Не ўміpae, не правіцца (Бялёў, Жытк.). ПРА'ВІЦЬ I незак. правіць (канём). Ён узяўся правіць канём (Забалацце, Раг.); На пярэднім вазу правіў вожкамі хлопчык (Гарадзец, Раг. + Бабовічы, Гом.; Завайць, Hap.; Насовічы, Добр.; Ручаёўка, Лоеўск.). ПРА'ВІЦЬ II незак. 1. гаварыць. Сённі правілі ў Залессі, што Майсачыхі дзіця найшлося (Новая Дуброва, Акц.); 2. служыць (набажэнства). Поп наш правіў малебен у царкве (Хутар, Светл.);/спраўляць (памінкі). Памінкі правяць навек, пасля таго, як нябожчыка пахаваюць (Баравое, Лельч.). ПРАВСУДЖАЦЬ незак. праводзіць, выпраўляць. Haвабранчыкаў уся дзірэўня праводжала (Стаўбун, Ветк.). ПРАВО'ДНЫ прым., рэл. паслявелікодны (тыдзень). Пройдзе праводная нядзеля i будам соткі сеяць (Дуброва, Петр.); Шчэ на праводную нядзелю не шыюць (Баравое, Лельч.4- Баравікі, Светл.; Касцюкоўка, Гом.; Крыўск, Б.-Каш.; Ломыш, Хойн.). ПРАВОФНЫ прым., тое, што прабітны. Мая дачка праворная, усюды паспее (Кароткавічы, Жлоб.). ПРАГА'Л м. прагаліна. На прагалі пасцілі кароў (Неглюбка, Ветк.). ПРАГА'ЛКА ж., тое, што пляш. Там на полі многа прагалак, што i рабіць будзя (Хізы, Ветк.). ПРАГАНЯ'ЦЬ незак. запіваць. Бульбай падавілася, дай хутчэй праганю малаком (Хальч, Гом.); Прагані малаком, а то ў роде будзе плоха (Крыўск, Б.-Каш.); Баб
Дадатковыя словы
прабіраць, правароніць, правбрны, праветрыць, праводны, правілка, прагалка, праганяць, іспраўляць
6 👁