повэсыть новы, а то вэдро падае (Грушаўка, Нар.). Параўн. почапень. ПСУЧАПЕНЬ м., тое, што почап. Без почапня вады не выцягнеш (Радкоў, Акц.). ПСУЧАПКА ж., тое, што поселка. Вось i почапка адарвалася, пайду куплю ў лаўцы новае вядро (Амелькаўшчына, Хойн.); Нехай дзед закляпае почапку ў вядры (Калінічы, Нар.); Гэтых почапак няможна набрадца (Забалацце, Раг.+ Бабовічы, Гом.; Валахоўшчына, Браг.; Заспа, Рэч.; Кароткавічы, Жлоб.; М. Аўцюкі, Калінк.; Меркулавічы, Чач.; Насовічы, Добр.; Погань, Светл.; Ст. Краснае, Холмеч, Рэч.). ПСУЧЫНАК м., ткацк. штыр (у кроснах). Почынак у кроснах даўгаваты (Стаўбун, Ветк.). ПО'ШВА ж. шво. Учора толькі адну пошву сашыла (Каравацічы, Рэч.); Штаны парваліся па пошве (Вуглы, Н ар.+ Дубраўка, Добр.). ПСУШУР м., тое, што потра. Мушы сена перагрызлі, адзін пошур астаўся (Аляксандраўка, Калінк.). ПОўС I м., тое, што повяс. Бацька падвязваўся тканым поясам (Чырвоная Буда, Добр.). ПСУЯС II м. паясніца. Пояс нешта ломіць (Кароткавічы, Жлоб.). ПО'ЯС III м. жэрдка, мацаванне (крокваў). Пояс папярок крокваў прыбіваецца (M. Аўцюкі, Калінк.); Без пояса не вельмі надзёжна. Паясы робяць з бярозы (Забалацце, Раг.); Паясы скрапляюць кроквы (Холмеч, Рэч.+ Гарадзец, Раг.; Косаль, Карм.). Параўн. прышыўка. ПСУЯС IV м. Млечны Шлях. Пояс добра бачна перад ранкам (Дзякавічы, Жытк. + Лучын, Раг.; Марозавічы, Б.-Каш.). ПРАБА'БА ж. прабабка. Яго прабаба добра помніць паноў (Ваявода, Гом.); Сваёй прабабы я не знаю (Багданавічы, Карм.); Мне баба часта расказвае пра сваю маці, маю прабабу (Бабовічы, Гом.); Прабабе нашай ужэ больш дзевяноста гадоў (Кароткавічы, Жлоб.); У нас тут у многіх прабабы. Доўга жывуць старыя людзі (Дубраўка, Добр. + Баравікі, Светл.; Брынёў, Петр.; Велін, Рэч.; Грабава, Жытк.; Забалацце, Раг.: Любань, Марозавічы, Б.-Каш.; Неглюбка, Ветк.; Холмеч, Рэч,; Чырвоная Буда, Добр.). ПРАБАРАНО'УКА ж. баранаванне. Зробіў проборонбуку пшаніцы (Багуцічы, Ельск
Дадатковыя словы
нбўку, пбтра, пбчап, пбчапак, пбчапка, пбчапку, пбчапня, пбшве, пбшву, по^с, пошва, прабараноука
4 👁