Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1978). Частка 4

ПАДТА'ША ж., тое, што падпавёцце. Зараз пачці што ні ў каго німа падташ, зараз усе дзелаюць capai, каб худоб! цяплей було (Дубраўка, Добр.). Параун. подпавець, прыклётак. ПАДУДУ'КАЦЬ зак., тое, што пабалбатаць. Мне шчэ з ім трэба падудукаць (Дубраўка, Добр.). Параун. пагаманіць у 1 знач., пакупкаць, пацубёнькаць. ПАДУ'ЖАЦЦА зак. памерацца сіламі. Давай падужаемся з табой (Н. Гута, Гом.). ПАДУ'ЖАЦЬ зак. 1. адолець, асіліць. Давай аб заклад, што я яго падужаю (Хальч, Гом.); Хоць Пятро меншы, а падужаў Змітра (Шарын, Ельск.); 2. паправіцца, паздаравець. Я ўжо думала, што ніколі не падужаю— так дяжка хварэла (Запясочча, Жытк.). ПАДУЗСУРНІК м., спец. шляк. Красіво ў вас вязаны падузорнік (Дарашэвічы, Петр.); Усе падузорнікі дачка сама вушывала (Грушаўка, Нар.). ПАДУ'СТА ж., заал. подуст. Галкі пастаўлены на подусту (Ломыш, Хойн.). ПАДУ'ЧКА ж., мед. эпілепсія. У нашага суседа падучка, дак такія страшныя прыпадкі бываюць (Баравікі, Светл.). ПАДУ'ШАЧКА I ж., памянш. да падушка ў 1 знач. Падушачку дай, дзетка, палажу пад галаву (Піркі, Браг.); Для дзяцей дзелаюць маленькія падушачкі (Косаль, Карм.). ПАДУ'ШАЧКА II ж. назва танца. Дзеўкі любілі падушачку танцаваць (Халочча, Чач.). ПАДУ'ШКА ж. 1. падушка. Без падушкі вельмі мулка спаць (Забалацце, Раг.); Вон у Просі падушкі як горы стаяць (Косаль, Карм.+ Бабовічы, Гом.); 2. частка воза. Падушка ставіцца ў задок павозкі, калі збіраюцца ў выезд (Насовічы, Добр.); У возі ўжо старыя падушкі (Чабатовічы, Б.-Каш.); 3. тое, што падаконніца. На падушцы роза стаіць у банцы (Піркі, Браг.); Для ўсіх вакон шырокія падушкі зрабіў (Хвойнае, Хойн.). Параўн. падвалак, падлакотнік, падлога ў 3 знач. ПАДУ'ШЧАНІК м. навалачка. Надзену на падушку кужэльны падушчанік (Харомцы, Акц.). ПАДХАЛГМ м.} зневаж. ліслівец (нізкі, нікчэмны). Ён жа, кажуць, такі падхалім (Баравікі, Светл.). ПАДХВАЛНЫ I прым. зручны. Сакера падхватная, я бяру ў лес яе (Запясочча, Жытк.). Параўн. пахватны