Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1978). Частка 4

ПАДКАПЬГТНІК м. капыток. На адной назе карова два падкапытнікі зламала (Дубраўка, Добр.). ПАДКЛА'СЦІ зак. падшыць. Падкладзі ліству (Kaмунар, Б.-Каш.). ПАДКЛЕ'ИКА ж., шав. паднарад. У чобатах шчэ прыклейваецца падклёйка к галянішчы (Раманавічы, Гом.+ Быч, Карм.). Параўн. паднарадка. ПАДКО'ЛАТКА ж., тое, што падкалотка. Падколаткі сёння не варыла (Уваравічы, Б.-Каш.). ПАДКОФНЫ прым. падкарэнны. Сёлета багата клапоў падкорных развялося, у лесе пад дрэвамі аж чырвона ад іх (Кароткавічы, Жлоб.) ПАДКО'СНІК (паткоснік) м. 1. каснік. Я ўплятала ў косы падкоснік. Ето вам ненада, стрыжаным (Дубраўка, Добр.); 2. пасма (лёну). Цяпер паткоснікі ўжо не ўплятаюцьукосы (Грушаўка, Добр.). ПАДЛА'ДЖВАЦЬ незак. браць (мёд). Мы падладжваем мёд некалькі разоў у год (Забалацце, Раг.). ПАДЛА'ДЗІЦЦА зак. удадца. Мне падладзілася сахару ўзяць (Быч, Карм.). ПАДЛАКСУТНІК м., тое, што падаконніца. Пакладзі на падлакотнік у той хаці (Марозавічы, Б.-Каш.); Усе падлакотнікі старыя сталі (Іскра, Чач.). Параўн. падвалак, падлога ў 3 знач., падушка ў 3 знач. ПАДЛА'СІЦА ж., заал. ласка. Падласіца хітрая, Hiяк не выслядзіш яе (Бялёў, Жытк.). Параўн. падласціца. ПАДЛА'СКА ж. карова (падласая). Пайду сваё падласку заганю ў хлеў (Кароткавічы, Жлоб.). ПАДЛА'СЦІЦА ж., заал., тое, што падласіца. Як падласціца пад каровай пабегае, дык нядобра карове (Apaвічы, Хойн.). ПАДЛЕТЧЫ зак. накапаць бульбы (выбарачна). Баба пашла падлёгчы маладой бульбы (Баравікі, Светл.). Параўн. падмацаць. ПАДЛЕЧЦЬ зак. падлідь. ён падлёіў вады карове (Славань, Светл.). ПАДЛЁТУХ м. падлетак. Я ж ёй кажу: «Не гуляй з етым падлётухам», дык ні слухае (Хізы, Ветк.). Параўн. падростак у 1 знач., подлетах, подрасдень. ПАДЛЁТЫШ м., заал. птушаня. Падлётыша бідь нельга (Каранёўка, Гом.). Параўн. подляцень. ПАДЛГВА ж., кулін. падліўка. Катлет напякла, асталась падліву здзеладь (Р.-Бурыдкая, Лоеўск