Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1978). Частка 4

ПАДЛГЗА аг. ліслівец. Косцік наш падліза самы настаяшчы: к усім падліжацца (Іскра, Чач.); У мене дачка падліза добрая (Каравацічы, Рэч. + Багуцічы, Ельск.). Параўн. падлізнік. ПАДЛІЗА'ЦЦА зак. тое, што паддабрыцца. Падлізацца нада ўмець, не кажды падліжацца (Халочча, Чач.+ + Іскра, Чач.; Кароткавічы, Жлоб.). Параўн. падлябёдзідца. ПАДЛІ'ЗНІК м., тое, што падліза. А гэты ўвесь у бабу пайшоў. Вельмі ж вялікі падлізнік, падліжацца ўсюдах (Кароткавічы, Жлоб.). ПАДЛСУБІСТЬІ прым. пануры. Яна такая злая, падлобістая (Марозавічы, Б.-Каш.). ПАДЛОТА ж. 1. падлога. У нашай хаце пакрашана падлога (Гардуны, Добр.); Нада падлогу памыць (Бабовічы, Гом.). Параўн. памост у 2 знач.; 2. тое, што падвалка. Нада ўжо новыя падлогі ставіць пад мост (Быч, Карм.). Параўн. падмоснік; 3. тое, што падаконніца. Столькі вады збіраецца на падлозе (Быч, Карм.). Параўн. падвалак, падлакотнік, падушка ў 3 знач. ПАДЛУ'БНІК м. прыстасаванне (y ткацкім станку)Вяроўкі ў падлубнік пускай (Харомцы, Акц.). ПАДЛКУКА аг., лаянк. чалавек (подлы). Узяў, падлюка, у мяне грошы i не аддаў (Дубраўка, Добр.). ПАДЛЯБЕ'ДЗІЦЦА зак., тое, што паддобрыцца. Так ужо да яго падлябёдзілась (Баравікі, Светл.). ПАДЛЯШЧСУУКА ж., заал. падлешчык. I лешчоў спаймаў, i падляшчовак (Холмеч, Рэч.). ПАДМА'НІВАЦЦА незак. дражніцца. Не трэба з мене подманівацца (Бялёў, Жытк.). ПАДМАХНУТДЬ закперан. падпісадь. Падмахні, будзя што i табе (Востраў, Раг.). ПАДМА'ЦАВАЦЬ незактое, што падкапываць. Ужо маладую бульбу я даўно падмацаваю (Стаўбун, Ветк.); Бульбу падмацуюць у юлі (Чкалава, Гом.). ПАДМА'ЦАЦЬ зак., тое, што падлёгчы. Трэба бульбу маладую падмадаць (Забаладце, Раг.); Мамулька, хоць на супчык падмацай бульбы (Ст. Буда, Б.-Каш.); Сённі ўжо маладыя бульбы падмацала (Хізы, Ветк.-Ь + Пянчын, Б.-Каш.). ПАДМЕ'ЦЦЕ н. снег (апошні). Падмёцце саўсім чорнае (Лучын, Раг.) Параўн. падскробак у 3 знач