лі б яна не паддылдыкнула, ніякай ругані не было б (Крупка, Маз.). ПАДДЬГМНІК м., бат. падтыннік. Паддымнік ад срыванага жывата п'юць (Холмеч, Рэч.). ПАДЕ'СЦІ зак. паесці. Нада чаго-ліба пад'ёсці (Неглюбка, Ветк.); Захацелася пад'ёсці, ды няма чаго (Халочча, Чач.). ПАДЕ'ХАЦЬ зак., тое, што паддабрыцца. Пад'ёхала так, што i не падступішся (Піркі, Браг.). ПАД'ЕМКАI ж. чапяла. Патэльню гарачую трэба браць пад'ёмкай (Зладзін, Маз.); Пад'ёмкай бяры, а то рукі апарыш (Насовічы, Добр.). Параун. патляя. ПАД'ЁМКАII ж. ліфт. Была ў дачкі, дык паднімалась i апускалась с пятага этажа над пад'ёмцы (Шырокае, Б.-Каш.). ПАДЖАНКШШК м. старшы дружка (жаніха). Паджанішнік — ета найпярвейшы таварыш жаніха (Быч, Карм.); А паджанішнік яго красівы (Стаўбун, Ветк.). _ ПАДЖОТА ж. падпалка. Без паджогі дровы не гараць (Дзям'янкі, Добр.). Параун. падпал. ПАДЖЬЕУШЫ прым. пажылы. Такая была гордая, нікога не прызнавала, а пасля выйшла за паджыўшага хлопца (Быч, Карм.). ПАДЗАГНЕД м. выемка (у пены над прыпекам). Скавараду, міскі пастаў у падзагнёт. Падзагнёты завешваюцца (Хізы, Ветк.). Параун. падзагнётніца, падпрыпек, падпрыпечак. ПАДЗАГНЕ'ТНЩА ж., тое, што падзагнёт. Падзагнётніца — ета ямка пад загнетам (Палессе, Чач.). Параун. падпрыпек, падпрыпечак. ПАДЗАДАТДЦА зак. паправіцца, растаўсцець. ён прыйшоў з салдат, падзадаўся i пайшоў работаць (Піркі, Браг.). ПАДЗА'ПАР прысл. падрад, запар. ён з'ядае ўсё падзапар (Лучыцы, Петр.). ПАДЗЕ'ЖКА ж. вопратка (падыспад). Я ўсягда адзяю Віцю падзёжку, штоб ён не прастыў (Крупейкі, Лоеўск.). ПАДЗЕ'ЛЛІВЫ прым. шчодры. ён чалавек падзёллівы, паследнім дзеліцца (Бабовічы, Гом.). ПАДЗЁННІК м. 1. падпасак (падзённы). Пастуха наймалі, a падзённіка давалі па чарзе (Гарадзец, Раг.). Параўн. падпасвіч, падпасіч; 2. падзёншчына. Хадзіла