Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1978). Частка 4

во Мікіта, а яна, дурная, i паверыла (Хізы, Ветк.) Парами. пад'ёхаць, падлізацца, падлябёдзіцца. ПАДДА'ЦЬ I зак. падбавіць (пары). Трэба болей пары паддаць (Кавака, Браг.); Паддай пары ў парылку (Тураў, Жытк. + Піркі, Браг.). ПАДДА'ЦЬ II зак. выпіць (гарэлкі). А наш Іван паддаў ужо (Забалацде, Раг.). ПАДДЗЕ'УКА ж. 1. паддзёўка. Паддзёўка добра на паказцы вісіць (Рафалаў, Браг.); Надзень паддзёўку, а то будзе халодна ў дарозе (Заспа, Рэч.); Надзень гэту паддзёўку, на дварэ такі мароз (Белы Пераезд, Петр.). Параин, поддзеўка ў 1 знач.; 2. спадніца (сподняя). Каб спадніца ляжала красівей, надзявалі паддзёўку (Р.-Бурыцкая, Лоеўск.). Параўн. паддзёлка, паддзяванка, поддзеўка ў 2 знач., поддзіўка. ПАДДЗЁЛКА (паддзёўка) ж., тое, што паддзёўка ў 2 знач. Унізу паддзёлка абшывалася ў кружавы (Раманавічы, Гом.); Насця, падай мне паддзёўку (Чырвоная Буда, Добр.). Параўн. паддзяванка ў 2 знач., поддзеўка ў 2 знач., поддзіўка. ПАДДЗЁРЖКА ж. заколка, шпілька (для валасоў). На твае косы толькі i нада паддзёржка (Капань, Рэч.). ПАДДЗЯВАНКА ж. 1. безрукаўка. Паддзяванку надзень, цяплей будзе (Рафалаў, Браг.); 2. тое, што паддзёўка ў 2 знач. Мне маці на вяселле аддала паддзяванку сваю, з брыжыкамі (Кавака, Браг.) Параўн. паддзёлка, поддзеўка ў 2 знач., поддзіўка. ПАДДОНКА ж., рыб. вуда (спецыялъная). Паддонка — ета калі на провалаку цапляюць некалькі кручкоў i з камнем закідаюдь на ваду. У нас багата хто паддонкай рыбу ловя (Дубраўка, Добр.). ПАДДУБЕ'ШКА ж., бат. паддубовік. Паддубёшка — цвёрды, бальшы, шэры грыб (Беразнякі, Петр.); Паддубёшак я не люблю, несмачныя (Баравікі, Светл.). Параўн. паддубнік. ПАДДУ'БНІК м., бат., тое, што паддубёшка. Паддубнік пахож на дабрак, толькі светлы. Расце боляй лі дубоў. Толькі цапнісь за яго, адразу i пасінея (Ліпнякі, Лоеўск.); Ля хаты е паддубнікі, абабкі, рыжкі (Холмеч, Рэч.); Ходзем тудэю, там паддубнікоў того году росло багато (Ст.-Высокае, Ельск.). ПАДДЫЛДЫЖНУЦЬ зак., тое, што падаткнудь. Ка