ПАДВЯРНА'ЦЬ незак. падварочваць (сена). Спачатку сена накосяць, a тады ўжо ходзяць ды падвярнаюць яго (Піркі, Браг.). ПАДВЯЧОФАК м. вечарьшка (y жаніха перад вя* селлем). Вуньо у Івана не було падвячорка (Баравое, Лельч.); Хлопцы збіраліся на падвячорак, канхветы куплялі, дзеўкам дзікалон (Хутар, Светл.). ПАДГА'ДЗІЦЬ зак. 1. падвесці. Ён не падгадзіць у вучобе (Шарын, Ельск.); 2. нашкодзіць. Ен так падгадзіў мне, што хоць ідзі з галавою ў раку (Запясочча, Жытк.); Падгадзіла ты нам, дзеўка, мы спадзяваліся на другое (Ст. Сяло, Гом.). ПАДГАЛО'СВАЦЬ незак., тое, што падводзіць у 2 знач. Некаторыя добра маглі падгалосваць (Заба' лацце, Раг.). ПАДГАЛУ'БЛЕНЫ прым. падсінены. Печ у мяне падгалублена (Хізы, Ветк.). ПАДГА'ЛЫ прым. стромкі (прамы, высокі). Бачыш вунь ту падгалую сасну? (Грушаўка, Hap.). ПАДГАФЫ прым. паджары. У Новай Дуброві пашці ўсе каровы падгарыя (Ст. Дуброва, Акц.). ПАДГЕ'ЙСТРА I аг. чалавек (непаседлівы). От ужэ падгёйстра нека, задзярэ хвост i бегае па хаці (Каменка, Маз.). ПАДГЕ'ЙСТРА II ж. падгерац. Падгёйстра злучаецца з шворнам, каб ён не пагнуўся (Грушаўка, Добр.). Параўн. падгёйсцер. ПАДГЕ'ЙСЦЕР м., тое, што падгейстра II. Без падгёйсцяра нікуды не паедзеш (Неглюбка, Ветк.); Дастань мне новы падгёйсцер, бо стары згубіўся (Бабовічы, Гом.). ПАДГІНА'ЦЬ незак., крав, падрубліваць. А шчэ ж i тоя плацця падгінаць трэба (Кавака, Браг.). ПАДГЛА'ДЖВАЦЬ незак. пагладжваць, лашчыць. Падгладжваць трэба парасёнка, каб не баяўся хазяіна (Марозавічы, Б.-Каш.). ПАДГНЁТ м. груз (для адціскання сыру). Палажы падгнёт на сыр (Неглюбка, Ветк.) ПАДГУ'ЗАК м. частка (зоруі). Прынясі мне падгузак на каня (Неглюбка, Ветк.). ГІАДГУМЕ'ННЕ и. прыгуменне. Схадзі на падгумённе i прынясі мяшок (Неглюбка, Ветк.). ПАДДАБРЬГЦЦА зак. паддобрыцца. Паддабрыўся 9 Зак
Дадатковыя словы
галўблена, гіадгуменне, збруі, падвбдзіць, падвярнаць, падгалбсваць, падгалублены, падгалы, падгейсцер, падгў
2 👁