ПАДВЯРНА'ЦЬ незак. падварочваць (сена). Спачатку сена накосяць, a тады ўжо ходзяць ды падвярнаюць яго (Піркі, Браг.). ПАДВЯЧОФАК м. вечарьшка (y жаніха перад вя* селлем). Вуньо у Івана не було падвячорка (Баравое, Лельч.); Хлопцы збіраліся на падвячорак, канхветы куплялі, дзеўкам дзікалон (Хутар, Светл.). ПАДГА'ДЗІЦЬ зак. 1. падвесці. Ён не падгадзіць у вучобе (Шарын, Ельск.); 2. нашкодзіць. Ен так падгадзіў мне, што хоць ідзі з галавою ў раку (Запясочча, Жытк.); Падгадзіла ты нам, дзеўка, мы спадзяваліся на другое (Ст. Сяло, Гом.). ПАДГАЛО'СВАЦЬ незак., тое, што падводзіць у 2 знач. Некаторыя добра маглі падгалосваць (Заба' лацце, Раг.). ПАДГАЛУ'БЛЕНЫ прым. падсінены. Печ у мяне падгалублена (Хізы, Ветк.). ПАДГА'ЛЫ прым. стромкі (прамы, высокі). Бачыш вунь ту падгалую сасну? (Грушаўка, Hap.). ПАДГАФЫ прым. паджары. УНовай Дуброві пашці ўсе каровы падгарыя (Ст. Дуброва, Акц.). ПАДГЕ'ЙСТРАI аг. чалавек (непаседлівы). От ужэ падгёйстра нека, задзярэ хвост i бегае па хаці (Каменка, Маз.). ПАДГЕ'ЙСТРАII ж. падгерац. Падгёйстра злучаецца з шворнам, каб ён не пагнуўся (Грушаўка, Добр.). Параўн. падгёйсцер. ПАДГЕ'ЙСЦЕР м., тое, што падгейстра II. Без падгёйсцяра нікуды не паедзеш (Неглюбка, Ветк.); Дастань мне новы падгёйсцер, бо стары згубіўся (Бабовічы, Гом.). ПАДГІНА'ЦЬ незак., крав, падрубліваць. А шчэ ж i тоя плацця падгінаць трэба (Кавака, Браг.). ПАДГЛА'ДЖВАЦЬ незак. пагладжваць, лашчыць. Падгладжваць трэба парасёнка, каб не баяўся хазяіна (Марозавічы, Б.-Каш.). ПАДГНЁТ м. груз (для адціскання сыру). Палажы падгнёт на сыр (Неглюбка, Ветк.) ПАДГУ'ЗАК м. частка (зоруі). Прынясі мне падгузак на каня (Неглюбка, Ветк.). ГІАДГУМЕ'ННЕ и. прыгуменне. Схадзі на падгумённе i прынясі мяшок (Неглюбка, Ветк.). ПАДДАБРЬГЦЦА зак. паддобрыцца. Паддабрыўся 9 Зак