Лучы разам увесь статак; Пшоначка мая прыдалася, ды на каравай згібалася, ды на каравай, на кветачкі; лучы, Божа, нашы дзетачкі; Лучэньне быкоў к бараном (прыказка). Лучыцца — прнсоеднняться. Лучэцеся к нам, весялей будзе ехаць у ваднэй кумпаніі, тм. Вылучаць, ск. вылучыць—1) отделять. Вылучаць, вылучыць цяляты з стады, Нсл. 86. 2) нсключать. Нас не вылучалі ад работы; за што-ж вылучылі ад гасьцінца, тм. 3) выключать. Вылучылі электрычнасьць. Вылучаны — 1) отделенный. Бык вылучаны з стады, Нсл. 86. 2) нсключен, 3) выключен. Вылучна — нсключнтельно. Улучаць, ск. улучыць — включать, прнсоедннять, Нсл. 60. Улучацца, ск. улучыцца — включаться, прнсоеднняться, тм. Улучэньне — включенне, прнсоеднненне, тм. Улучна — включнтельно. Улучоны — включенный, прнсоеднненный, Нсл. 60. Улучоны ў стаду бык, тм. Электрычнасьць улучона. Адлучаць, ск. адлучыць — отделять,— лнть. Прылучаць, ск. прылучыць — прнсоедннять. Ня прылучай драбнога статку к буйному, Нсл. 504. Прылучацца, ск. прылучыцца—1) прнсоеднняться, 2) случайно попадаться, случаться. Мне чалавек прылучаецца, прылучыўся разам ехаць, тм. Прылучны — прнставшяй нечаянно. Прылучная KapoBa, Прылучнае жарабё, тм. Прылучоны — прнсоеднненный. Прылучоную скаціну каровы бадуць, тм. Прылучэньне—1) прнсоеднненне. Прылучэньне скаціны да стады, тм. 2) стеченне обстоятельств, прнключенне. Дзіўное зьдзеялася прылучэньне, тм. 2. Да другое часьці належаць словы з націскам на карані лу — Маем тут гэткія: Лучаць, ск. лучыць (націск у вабодвых на ў) — попадать, попасть, trafiac, trafic. Але-ж ты лучыў яму добра, адразу скруціўся, Сьп.— Як ты лучыў да нас? — А вось прыйшоў нейк, Сьп. Лучаньне (націск на у) — попаданне, traf іапіе. Лучна — метко, Нсл. 273. Лучна выстраліў, тм. Лучны — меткни, тм. Лучнае тваё вока, тм.; Лучная страла, ■тм. Бог ня стучон, ды лучон, тм
Дадатковыя словы
лўчаньне, лўчаць, лўчна, лўчыць, лўчыў, меткнй
5 👁