Гг а ЧЫЦЦА ' дзеясл. Выцячы, пакрысе, паволі прасочваючыся о чаго-небудзь). Гэтпкая ў вас вядзёрцоў шню пдкі занесёцца ітю Ł» Слон- P-:ЗэльваВЬІТАЧЫДЬ Гл. вытачыцца....вытачылі з бочкі піво. Ваўк. п. м федароўскі, Люд беларускі, ІП, 2, стар. 125). ВЬГГХНУЦЦА - дзеясл., законч. mp. 1. Страціць пах. Усё пдльты,усё касьцюмы павындсіла на цэлянькі дзень, i ўся 'дно сьмярдзіць. А я думала вытхняцца за дзень. Асіповічы. Ты дзікалдну ні заткнула протаю, ўвесь вышняцца. Глускі р., Сымонавічы. 2. Страціць сшу, моц, мацунак. Як бдраліся бугаё - я пазнаў, зразу было знаць, што чдрны саб'ё. Той маладжэйшы - хуччэй вытхняцца. Бабр. р., Клетнае. Гарэлку вёльмі трэба затыкацъ ддорэ, бо вутхняцца, вада ваддю стане. Тамсама. ВЬІРАБЛЯЦЦА - дзеяс., незаконч. трнепераходны. Дураслівіць. Ці жмджна гэтак вырабляцца?! Сьціхніця вы! Ашм. р., Галыианы. (М. П.). ВЬЩЯГАЦЬ - дзеясл., -аю, -аеш, законч. тр., пераходны. Да полудня палавіну лёну з вады выцягау. Глусю р., Клетнае. На Коляды дай, думаю, арахбу возьму, пачастую. Аж майіх арахду i звання нта: дзёці да Коляд вьіцягалі да аднагд. Тамсама. ___ ВЯЗЕНКІ - наз.,р. -ау, адз. л. вязёнка. Рукавіцы. Mapoc смаліць! I вязёнкі ня грэюцъ. Ашм. р., Галыианы. (М. П.). ВЯРЗА - наз.,р. -ы, агульн. р. Назва асобы ад вёрзці (вярзці); той, хто вярзё, хто гаворыць абы-што, у каго ў размове няма толку. Ну ж нёйкі вярза ён: вярзё абы-што. Кап. р., Русакі. (Н. Д.). ГАВЭНДА - наз., р. -ы, жан. р. Размова. Пра каго тут у вас гавэнда идзе? Ашм. р., Гальшаны. (М. П.). ГАК - наз., р. гаку, месн. (на) гаку, мужч. р. Гл. прытны. ГАЛА - наз., р. -а, ніякі р. 1. Вялікая прастора між лясоў (сенажаць, поле), на якой няма нават хмызнякоў. Заблудзіліся й выяхалі на нёйкае гало. Глускі р., пас. Янкі Купалы. 2. Незанятая мясціна. Згрузьма (мяхі з бульбаю. - Ф. Я.) на гэтая гола, во на гэты прамёжак. Во між гэтых радду. Мінск, Камароўка (ад прыезджага селяніна). 3. Прастора, участак, мясціна, не ахаваная ад ветру. Каб як цёраз грэблю, цёраз маеты - такое гало! - а там за хатамі да за хлявамі легчэй будзе. I дыхаць не даё, звальвае з ног (ведер). Глускі р., Клетнае. Параўн.: (у руск.); гола - наз., жан. р. 1. Голое пространство (о местности). 2. Круглый ком, шар (скатанный). Параўн.: Цемра ўсю пакрые голу. К. Крапіва. Збор твораў, I, 1956, стар. 152. Параўн.: Загалле - назва (вялікай i старажытнай вёскі) на Любаншчыне; веска Загалле "за галам", за вялікім галым балотам. Параўн Падгалле - назва участка сенажаці. Глускі р., Клетнае. Параўн.: Галая(ё) болота. Сустракаў у шмат якіх раёнах Беларусі. Параўн. (?): падгалісты (звычайна пра юнака) - выгоністы i танклявы. Пабач, пана
Дадатковыя словы
арахдў, вўтхняцца, ддбрэ, згрўзьма, пачастўю, раддў, сабё
16 👁