ЧуДзінлетки як матылъ. Ваўкавыскі п. (М. Федароўскі, Люд беларускі, jV, стар-162). ЛЯСЁНКА - паз., p. -i, жан. р. Гл. артыкул полка, ад слоў "параўн.: nomd'- Лясёнак тры сена за дзет прынёсла. Сл. р., Макарычы. (1. Л.). ЛЯСКА - наз., р. -i, жан. р. Калок частаколу. Во, вазъмёця, ляска ад моту. Кар. р., Скрышава. Схапіў ляску ад плоту. Тамсама. ЛЯХА — наз., р. -i, жан. р. Градка (у гародзе, кветніку). Куры лёхіўсі паскапалі. Сенн, р., Падворыца. (Л. Д.). Г W ЛЯШЧОУКА — наз., р. -i, жан. р. Дробны лешчык (падлешчык), гусцёрка. Давід-Гарадок. Параўн.: ласкірка. МЕХАНОША - наз., агульн. р. Непаваротлівы, незнаходлівы i няўмека. Халімдн нічдго не ўмеў рабіць, a сястра Тацяна сусілі механдша нёйка. Глускі p., Клетнае. Гэта значэнне слова механоша не першае, не галоўнае. Першае значэнне, відаць, згубілася, забылася. Механоша - можна меркаваць-той з групы шчддрыкаў (хадзіць каляднымі вечарамі uy шчадрухГ), хто не ўмеў ні спяваць, ні жартаваць, якому заставалася толькі "насіць мех" - тое, што давалі (каўбаса, сала, хлеб, грошы) шчддрыкам" за песні, жарты, маленькія сцэны. Гл. П. Шэйн, БНП, 1962, стар. 37. МАЛЯЧКУ - прысл., ужываецца ў фразеалагізме чуць uimo малячку, щ ъ (хаця) што малячку, значэнне якога - чуць uimo\ малячку - драбніца, дробная праява, неістотны выпадак, неістотнае, дробязнае. Хаця чуць iumo малячку, дак ён ужэ ŭ крычыць. Глускі p., Клетнае. Чуць што малячку спамылюся (памылюся), тохоць схаты сыйдзі. Тамсама. МУРЗАЦЦА - дзеясл. Гл. замурзацца (2), мурзанне (2), замурзанае (2). Так хораша ўзышлд сднячка, ўся раніца была хардшая, а нёшта стала мурзацца, мо ці не на дошч? Глускі p., Макавічы. МУСІ — мадальн. слова. Мусіць, мабыць. Мусі ў нядзёлю сход будзя. Ашм. p., Гальшаны. (M. П.). МУСЯ. Гл. мусі. Ты, муся, ў гдрат зьбірайісься? Заслаўе. / я, муся, ў грыбы заўтра схаджу. А што каб зара? Маладз. p., Радашкавічы. М Ы ЛЯЦЦА - дзеясл., -яюся, -яешся, незаконч. mp. Я вывучыла ўвесь сьціх, алё мыляюся. Маладз. p., Поравічы. У ягд, братка, ня мыляйся. Маладз. p„ Валокі. МЯДЗВЁДНІК - наз, p. -a, мужч. p. Утаймавальнік мядзведзя; той, хто выступае з мядзведзем. Ды гэта ш на майім вяку ці аднаго ліядзьвёдзя ўлавілі!Даўнёй было мядзьвёднікаў. Вддзіць, паказвая, а яму лю зі c а/оі/ь, хто - грдшы, хто - скварку. Гродз. p., Белая. Параўн. (нямецк.) ei Barfŭhrer. НАВАЖЫЦЬ - дзеясл., -у, -ыш, законч. mp., пераходны. Навязаць (жывёлу на пашы). Трэба б было коней наважыць, a такусю ноч пры шх. Ашм. p., Гальшаны. (M. П
Дадатковыя словы
аіоііь, бўдзя, вякў, замўрзанае, замўрзацца, мўрзанне, мўрзацца, мўся, мўсі, схаджў, шчадрўхг
22 👁