КЛАДАЎЯ - наз., p. -я, ніякі p. Могільнік (параўн. іншыя беларускія назвы: магільнік, мдгілкі, магілкі, клады). У нас ня могільнік, ніяк. а кчадаўя. A дзе чулі кчадаўя? Слаўг. p., Гайшын. КЛЕНЬ Гл. глень, клень. КНЯГІНЬНЯ - наз.. p. -i, жан. p. Дзяўчына, узрост якой такі. што можна аддаваць замуж. У магазіні кохты ёсы{ь, купі сваёй княгіньні. Ў f Рас. p., Бухава. Такой княгіньні ŭ на работу пара n хадзіць, a йіна ўсё сядзіць на бацькавай хрыпціні. Тамсама. (M. B.). (ПАД) КОЛАС. Спосаб рассцілання кулявой саломы. калі ёю крыюць страху. У нас крыюць пат кдлас i пац стрыхалку. Пат кдлас - гэта калі сьцёлюцъ каласамі ўніс, а пац стрыхалку (пад стрыхалку) - каіасамі ўверх. Пац стрыхалку' - тады качасбу на страсё зусЫ не відаць. Кар. р., Сіняўская Слабада. КРАСАНЬНЯ - наз.,р. -я. ніякір. Трэба думаць. фанетычна змененага курасадня (месца. дзе начуюць куры). Ужо куры ўзляцёлі на красаньня. Сенн, р., Падворыца. (Л. Д.). КУРБА - наз. ад курыць.р. -ы. жан. р. Параўн.: гульба. касъба, гарадзьба. малацьба. А што ад гэтай курбы за карысъць? Мядз. р., Купа. Тут бяс курбы ў хаця цёмна. Тамсама. ЛАБЯК - наз.,р. -а, мужч. р. Мясціна, дзе кепска расце трава, пашня, звычайна на ўзгорку. Параўн. народныя звароты: гола. як на лобе: пуста, як на лобе. Цэлы дзень каровы на гэтым лабяку. То й гачодныя. Кап. р., Русакі. (Н. Д.). ЛАСКІРКА - наз., р. -i, жан. р. Падлешчык, гусцёрка. Лёпі акуті за Г / f плоткі й ласкіркі. У гэтых ласкірках які наёдак? Адны костачкі. Леп р., Ворань. О f г Ў ЛАУБА - наз. ад лавіць, р. -ы, жан. р. Параўн.: касъба, гульба, малацьба, курба (гл.). Нядобрая тут лауба (рыбы). Мядз. р.. Купа. Расёйцы скажуць лбуля, а ў нас лауба. Тамсама. f ЛЕТАУНІК - наз., p. -у, мужч. р. Распілаваныя i расколатыя дровы, якія сохлі цэлае лета. Добра табё! Ты лётаўнікам у пёчы паліш. A nacnpaбуй сырынбю! Старыя Дарогі, Горкі. (I. Л.). ЛЕЧЫЦЦА - лячыцца. Яна лёчылася, алё што лёчыцца, калі гэткая напасьць - рак? Барыс. p., Трасцяніца. Мбжа кап паёхала дзе на курорт, каб лёчычася - ŭ пажыла n. Тамсама. ЛЕЗНАЯ - прыметн. Ласкавая, пяшчотная (пра дзяўчыну, жанчыну). Хранька нікарысная на від, ну дужа лёзная! Рас. p., Бухава. (M. B.). ______ ЛЕТКІ - прыметн., -ая, -ae, -ія. (Параўн.: лёг-к-і, мяк-к-і, пруг-к-і, гнут-к-і, хут-к-і). Такі, які лятае. Кляновая насеньня лёхкая ŭ лёткая, вёцер разнося ягб далёка. Мін. p., Казекава. Кураняты вывеліся ў кустах, дык дзікія. А каб бачыча, якія лёткія! Навагр. p„ Свіцязь. Твой планер харошы, a нялёткі. Маладз. p., Радашкавічы. Лёткі, як матьічь. Лях. p
Дадатковыя словы
бўй, гачбдныя, гнўт-к-і, дўжа, карбвы, качасбў, кбстачкі, кбхты, клянбвая, лабякў, лббе, лбўля, нядббрая, плбткі, прўг-к-і, рбшы, хўт-к-і, чўлі
15 👁