кароўка. Пірад вялікадням і мая зарве. Зарываць незак. тр. Летась наша (карова) зарывала на два месяцы, а гэтую зіму на больш. Мін. р.. Угляны. ЗАХОДАЦЦА дзеясл., -аюся, -аешся, законч. тр. Стаміцца, змучыцца. Дайця касу, я сам. Бо вы ўжо зусім заходаліся. Леп. р., Ваш-кава. ЗАЦУКРЭЦЬ - дзеясл., эе, законч. тр., непераходны. Зацукравацца (пра мёд). Мёт хутка цукрэя. Наліла 6 мёду, але зацукрэў зусім. Шчуч. р., Будраўцы. ЗБАДЗЯЦЬ дзеясл., -яеш, яе, законч. тр., пераходны. Гл. бадзяць. Толькі купіла новаю шапку й ужо збадзяў. Рас. р.. Бухава. (М. В.). ЗБОЧЫЦЦА - дзеясл., уся, -ышся, незаконч. тр. Звярнуць на бок (убок), сысці набок (убок). Крыху збочся, так недобро: хто ехаць будзя, то як аб'едзя? Гродз. р., Канчаткі. ЗБОЧЫЦЬ дзеясл., у, -ыш, законч. тр., непераходны. 1. Сысці, з'ехаць на бок, на абочыну. А вы зьиецьця на бок, сюды во збоцьця. У да-розе з Гродні на Свіслач. На такой вуской размінуцца цяшко, каб там дзе ўнізя збочыў ці той, ці гэты. Баран. р.. Сталавічы. 2. Пераносн. Сысці з намечанага шляху, памыліцца. Хай бы вучыўся, ды каб не збочыў як: ма-лады, розуму мало, ешчэ падвучыць хто, то й беды будзя. Ваўкавыск. ЗВОЙ наз., р. -я, мужч. р. Сувой ("Беларуска-рускі слоўнік", 1962). А ў мяне "шчэ мамінага палатна два звойі. Я й не рэжу, хай будзя, маміная ш! Рэчыца. Адзін звойчык. Тамсама. ЗГРЫБЕЛЫ - дзеепрыметнік, -ая, -ае, -ыя. 1. Састарэлы, нявартас-ны, як стары грыб. Ці той згрыбелай хаты шкадуяця? Стоўоцы. Гэткіх згрыбелых (бёрнаў) я й на дровы ні буду браць. Маладзечна. 2. Зніжальнае, неспагадлівае (пра чалавека), пераноснае. Такі ўжо згрыбелы, а яшчэ ка-мандуяцца. Яшчэ тут старую моду паганяя. Стоўоцы. ЗБЭРСАЦЬ - дзеясл., -аю, -аеш, законч. тр., пераходны. 1. Зблытаць. Усё ніткі мае збэрсала. Кросны збэрсаныя, што й сам чорт ні разьбярэ. 2. Разгрэбці, разбурыць (граду). Куры грады вельмі збэрсалі. Кап. р., Ру-сакі. (Н. Д.). ЗДОЎЖЫЦЦА - дзеяс., законч. тр. Параўн. (у руск. раўназначнае: стянуться, стянулось). Здоўжыцца здацца доўгім (пра час). Улетку месяц дома ні была. Дык вельмі здоўжылася. Навагр. р., Свіцязь. ЗІМНА прысл. Холадна. Натта ў рукі зімна. Ашм. р., Гальшаны. (Μ. Π.). ЗІМОЎЛЯ - наз., р. -і, жан. р. Параўн.: у рускай мове літаральна зи-мовка. Зімоўля ад дзеяслова зімаваць. Цяшкая будзя зімоўля: сена адна крыха, не вельмі накупляясься. Рэчыца. ЗНЕЛЮБЕЦЬ - дзеясл., -ёю, -ееш, законч. тр., непераходны. Знелю-бела (штосьці) любае, прыемнае перастала быць любым. Бывала й у