лУНА - прысл. Даўно. A ці дауна прыехалі? Леп. p., Ушач. Мыўжо 'сядзім, a нікога ня было тут. Барыс. p., Трасцяніца. ўЛАХАТКІ - прысл., з дзіцячае лексікі, як форма суб'ектыўнай ацэнкі ЬаЖты. Чаго ты хддзіш na вуліцы? Хадзі да хаткі. Мядз. p., Купа. Параўн.: даддму (ад дому"). Глускі p., пае. Янкі Купалы. ддЯДЛЫ - прымет. Дакучлівы. Даядлыя дзяўчына, нідзё табё npaХоду ні дасьць. Леп. p., Арэхаўна. (K. IL). ДУПЛЯК - наз.,р. -a, мужч. p., ацэначна-зніжальнае', ад дупло (дупле). На выгляд мажны, а без сілы, нядужы, нямдцны (пра чалавека). Тдлькі на пагляд здардвы, а дупляк, - німа сілы. Ст. Бабруйск. Ў Ў Ў ЖАВША - наз., р. -ы, жан. р., жавіна - жавіны. Ажыны (ягады). Мсціслаў. ЗАВЯДЗЕНКА - наз., p. -i, жан. р. Звычка, звычай. У ягд такая завядзёнка: перш хлёба зьёсьці, а тады хоць чагд. Светл. р., Кіцін. (Еф. Б.). ЗАГАЛЬНА - якаснае прыслоўе', выш. ступ, загалъней. Заядла, драпежна, заложна (працаваць). Гл. загалъны. ЗАГАЛЬНЫ - якасны прыметн., -ая, -ае, -ыя. Заядлы, заложны, драпежны (у працы; пра чалавека). Вёльмі ён загалъны ў працы. Калі вдзъмяцца, то вёльмі загалъна рдбіць. Вал. р., Пярэжыры. ЗАГРУБЕЦЬ - дзеясл., -ю, -еш, непераходны, законч. тр. Стаць цяжарнаю, зацяжарыць. Маня ш, кажуцъ, знду загрубёла. Кап. р., Русакі. (н. д.). ЗАКЛАДЗШЫ - наз., адз. не мае. Пачатак будоўлі, заснаванне буДоўлі. Сёнъня ў Антдся закладзіны, - гарэлка трэба. Кап. р., Русакі. (Н.Д.)., ЗАМІЖ - прыназ., з родным. За, замест. У таго Дзяніса, што прадаё сучку заміж ліса. Бяр. р., Лысуха. ЗАМУРЗАНАЕ - прыметн. (дзеепрыметнік)А. Замурзанае (дзіця). 2. Воблачнасць, нячыстае (ад воблакаў) неба. Ці ёхацъ? Hi ёхацъ? Нёоа нёяк замурзанае, мусіць на дож. Глускі р., Клетнае. ЗАМУРЗАДЦА - дзеясл, I спр., законч. тр. 1. Замурзацца. 2. Зацягнуцца воблакамі (пра неба). Касілі — як дым надвдр е. А толькі зьбіраямся разьбіць пракдсы, а нёбо замурзалася. Глускі р., Клетнае. Гл. мурзатае (2), замурзанае (2), мурзацца (2)v ЗАРВАЦЬ1 (ЗАРВЁ, ЗАРВАЛА) - дзеясл., I спр., законч. тр., непераходны, безасабовы. Пазбавіцца, страціць мову, змоўкнуць, з адценнем непашаны, у кленічы. Чагд маўчыце ўсё? Ці вам зарвало? Хай йім зарвё, што яны так кажуцъ. Глускі р., Клетнае. Усюраніцу крычыць i крычыць! I ні зарвё ёй! Тамсама. ў ЗАРВАЦЬ2 (ЗАРВАЛА, ЗАРВЕ) - дзеясл., I спр., законч. тр., непераходны. Запусціцца, перастаць даіцца, даваць малако (пра карову). У натай фёрмя усе каровы пазарывалі, бярыця ў мянё малако, пакуль дойіцца
Дадатковыя словы
замўрзалася, зндў, лўна, мўрзацца, мўсіць, нядўжы, пакўль, субектыўнай
24 👁